Za Sarmatów (starożytny lud zamieszkujący tereny nad Morzem Czarnym) uważała się część polskiej szlachty. Szlachcice wierzyli, że Sarmaci byli ich przodkami i odziedziczyli po nich cechy takie jak: odwaga, waleczność, prawość, gościnność, szczerość, umiłowanie wolności. Tak naprawdę polska szlachta nie miała nic wspólnego z tym starożytnym ludem. Przedstawiciele tego stanu z czasem zaczeli uwielbiać wszystko co polskie, przez to mieli niechęć do cudzoziemców. Życie sarmatów skupiało się głównie wokół dworów szlacheckich. Ich ulubionymi rozrywkami były: polowania, kuligi, wystawne uczty i przyjęcia.