Odpowiedź:
Cukrzyca typu I
Przyczyny: Przyczyną cukrzycy typu 1 jest błędne działanie układu immunologicznego. Zamiast chronić ciało, daje on sygnał do działania przeciwko zdrowym komórkom trzustki, które w efekcie ulegają zniszczeniu. Właśnie przez to trzustka produkuje śladowe ilości insuliny albo nie produkuje jej wcale. Prowadzi to do zaburzeń w całym organizmie.
Objawy: przewlekłe zmęczenie i senność, brak apetytu, nadmierne pragnienie, nagły spadek wagi, w tym masy mięśniowej, częste oddawanie moczu, zimne palce, nawet w czasie wysokich temperatur , uczucie suchości w ustach; suchość skóry i błon śluzowych; zapach acetonu z ust; zaburzenia widzenia; częste infekcje intymne.
Sposób leczenia: Cukrzyca typu 1 nie jest dziedziczna, ale można odziedziczyć predyspozycje do tej choroby. Niestety na razie nie istnieją środki zapobiegawcze, ale ważne jest, aby dbać o odporność organizmu oraz prawidłową dietę, by ciało pozostawało zdrowe. W leczeniu cukrzycy typu 1 ważna jest kontrola stężenia glukozy we krwi i utrzymywanie go na właściwym poziomie. Potrzebne jest też podawanie insuliny, ponieważ organizm sam jej nie produkuje w wystarczającej ilości. Niestety jest to choroba nieuleczalna i chory będzie musiał pozostawać na diecie i przyjmować insulinę do końca życia.
Cukrzyca typu II
Przyczyny: uwarunkowana genetycznie, uwarunkowana nieprawidłowym stylem życia, uwarunkowana innymi czynnikami medycznymi
Objawy: nadmierne pragnienie, oddawanie dużej ilości moczu, ogólne osłabienie, infekcje układu moczowo-płciowego.
Sposób leczenia: Do cukrzycy typu 2 należy podejść kompleksowo. Aby osiągnąć efekty, konieczne jest stosowanie wielu różnych metod. Ważnym elementem leczenia cukrzycy jest leczenie niefarmakologiczne. Jest to edukacja, dieta, aktywność fizyczna. Leczenia farmakologicznego nie da się oczywiście pominąć. Kolejną kwestią, o którą należy zadbać, są czynniki chorób układu sercowo-naczyniowego, które często dotykają osoby otyłe i z nadwagą. Pacjent musi się mocno zaangażować w leczenie, ponieważ ogromne znaczenie ma tu dieta i aktywność. W leczeniu najpierw stosuje się też metforminę, która zmniejsza insulinooporność. Jeżeli glikemia mimo to rośnie, konieczne jest dołączenie kolejnych leków. Brak efektów leczenia na tym etapie oznacza, że pacjent musi zacząć przyjmować insulinę.
Wyjaśnienie: