Odpowiedź :
Odpowiedź:
Drodzy Uczniowie. Koledzy i Koleżanki! Pewnie sądzicie, że będzie to kolejne nudne przemówienie rodem prosto z opracowań naukowych. Otóż nie! W moim aczkolwiek krótkim przemówieniu nie zamierzam poruszać, żadnych obcych wam tematów. Za to jeden, a konkretnie: brak kulturalnego zachowania wśród młodzieży. Zapewne większość z Was zgodzi się ze mną, iż dzisiejsza młodzież czyli my sami, zachowujemy się raczej niekulturalnie, mimo, iż we własnym mniemaniu nie robimy nic złego. Z takim zachowaniem możemy spotkać się wszędzie: jadąc autobusem do szkoły, w sklepie, parku, nawet w domu.
Zapewne każdy z Was jechał kiedyś autobusem i spotkał się tam z brakiem kultury.
Ale czy tylko spotkał, czy sam brał w tym udział? Tutaj należy zadać sobie jedno proste pytanie: czy kiedy do autobusu wsiadła starsza Pani bądź Pan ustąpiliśmy miejsca? Otóż, odpowiedź na to pytanie jest prosta. Większość z nas śmiała się, rozmawiała lub po prostu udawała, że nic nie widzi kiedy to ta starsza osoba wręcz walczyła ze sobą aby nie omdleć.
Oczywiście, my też możemy powiedzieć, że kiedy jechaliśmy tym autobusem to też byliśmy zmęczeni, ale trzeba przyznać, że nasze nogi są o wiele młodsze i silniejsze.
Innym przykładem braku kultury jest obraźliwe wysławianie się stosunku do osób starszych jak i koleżanek czy kolegów. Czy kiedy stoimy w miejscu publicznym naprawdę musimy w przerwę między zdaniami wplatać wulgaryzm? Z czasem staje się to dla Nas rutyną i nie zauważamy tego. Ale zauważają to inni: koledzy, koleżanki, osoby starsze, nauczyciele wyrabiając sobie przy tym opinię na nasz temat! I na temat naszych rodzin, bo to o nich dajemy świadectwo.
Sądzę ,że nie ma na tej sali osoby, któryby nie popełniła wcześniej wymienionych przeze mnie błędów, ale i innych. Dlatego zastanówmy się nad własnym zachowaniem, kulturą i czy warto tak dalej postępować?
Odpowiedź na to pytanie pozostawiam Wam, ale proszę tylko o jedno: by ta odpowiedź była naprawdę szczera.
Dziękuję za uwagę.
Wyjaśnienie:
Mam nadzieje że pomogłam
Witam wszystkich tutaj zebranych, bardzo serdecznie. Cieszę się że państwo tak licznie przybyli na moje przemówienie, które dotyczy, jak państwo już wiedzą, dzisiejszej kultury naszej młodzieży. Jest to temat powszechnie już znany, ponieważ z biegiem czasu kultura naszych nastolatków jest coraz gorsza.⁴³ Przechodząc do sedna, jak już panowie i panie zauważyli dzisiejsza mowa bardzo różni się od mowy z przed kilku lat. Coraz częściej młodzież używa wulgaryzmów, których nie uczą się jedynie od kolegów, ależ także w domu. Często rodzice wyrażają się przy dzieciach w dramatyczny sposób. Przez co dochodzi do takiego zachowania.⁹⁴ Lecz to nie jedyny problem z jakim mierzą się nastolatkowie, są także pyskaci i nie słuchają rodziców. Może wynikać to z przemęczenia, problemów w szkole, ale także przez zbyt krótki czas im poświęcony. Postarajcie się zabrać ich na szczerą rozmowę, wybierzcie się na wycieczkę rowerową, na spacer, byle by spędzić ten czas razem, zobaczycie państwo, napewno pomoże.¹⁵¹ Ostatnią już przyczyną złej kultury jest jej brak poznania. Młodzież często zapomina o podstawowych zwrotach grzecznościowych, typu dziękuję, przepraszam, o gestach typu, ustąpienia strasznej osobie miejsca w autobusie. Należy wnieść to w życie, aby nastolatek mógł się tego nauczyć, zobaczy że rodzic tak postępuje to dlaczego by on sam tak nie mógł.²⁰³ To już wszystko z mojej strony, dziękuję że państwo mnie wysłuchali i może się czegoś nauczyli. Nie było to moje ostatnie przemówienie, więc do widzenia, do następnego razu.²³¹
