Patrycjusze (z łac. patres, ojcowie) − uprzywilejowana, wyższa warstwa społeczna, która pojawiła się w okresie królestwa oraz republiki w starożytnym Rzymie. Posiadali pełne prawa polityczne oraz wyłączność obejmowania urzędów. W ich rękach znajdowała się większość ziem. Wywodzili się z zamożnych rodzin. Do najbardziej wpływowych i najznamienitszych rodów patrycjuszowskich należały takie jak np. Korneliuszów, Emiliuszów, Waleriuszów, Juliuszów czy Klaudiuszów. Przywileje te dziedziczyli z pokolenia na pokolenie. Inne warstwy społeczne nie miały dostępu do tego stanu.
Plebejusze – w starożytnym Rzymie warstwa społeczna, prawdopodobnie wywodząca się od ludów pobliskich, podbitych terenów lub osiedlających się w Rzymie. Plebejusze byli wolni, lecz nie mieli praw obywatelskich. Zaliczano do nich obywateli nie wywodzących się z rodzin patrycjuszowskich, jak i miejską biedotę.
niewolnicy rzymscy byli pozbawieni wszelkich praw, właściciel niewolnika posiadał wobec niego prawo życia i śmierci. Ich napływowi sprzyjały prowadzone przez Rzym wojny zaborcze. ... Było to największe powstanie niewolników w Rzymie.
Inaczej to...
Patrycjusze- osoby bogate, w wysokiej warstwie społecznej, mające swoje ziemię i swoją własność.
Plebejusze - biedni lecz wolni ludzie.
Niewolnicy- osoby biedne, które były własnością patrycjuszy
