Odpowiedź :
Odpowiedź:
Nie surowość, lecz nieuchronność kary jest najlepszym gwarantem za-pobiegania przestępstwom. Ta prawda powtarzana od przeszło dwóch wie-ków, co najmniej równie długo ignorowana jest przez nieudolnych poli-tyków. Słabością prawa karnego jest jego znikoma, zwłaszcza w po-równaniu z innymi działami, zdolność do rozwiązywania problemów spo-łecznych oraz, gdy jest ono niewłaściwie stosowane, groźba tworzenia no-wych. Ta ostatnia pojawia się zwłaszcza, gdy nieudolność i niewiedza jakrozwiązać palący problem, prowadzi do mechanicznego podnoszenia i za-ostrzania kar. Przy pomocy prawa karnego nie zlikwidujemy problemów i zachowań,które są źródłem większości penalizowanych zachowań. Kary są w sta-nie oddziaływać jedynie na przejawy zła, którego korzenie wyrywać trze-ba, odpowiednio kształtując politykę społeczną (w tym m.in.: edukację,opiekę społeczną, rozwój gospodarczy, eliminację korupcji, wzrost soli-darności społecznej), które niewiele albo i nic nie mają wspólnego z pra-wem karnym. Kodeks karny, jeżeli chcemy potraktować go poważ-nie, może tylko jako drogowskaz wskazywać stopień społecznego potę-pienia.Władza państwowa, która jest słaba, będzie bardzo silnie bazować naprawie karnym, będzie manipulować prawem karnym, będzie właśnie od-woływać się do silnych kar, ponieważ nie ma niczego innego do zaproponowania społeczeństwu. Władza, która nastawia się na silne karanie,zwłaszcza poprzez manipulowanie i grzebanie w kodeksie karnym, wy-raźnie daje społeczeństwu informację – jestem władzą niesprawną i mało wydolną. Dlaczego ludzie tak chętnie tego słuchają? Bo nie dostają nic innego. Pokrzywdzonym zostaje jedynie wciąż ta sama nadzieja
