Odpowiedź:
W okresie powstawania II i IV części Dziadów w życiu Mickiewicza porażki osobiste przeplatały się z pierwszymi sukcesami literackimi. Najpierw nie udało się poecie zrealizować planów małżeńskich (Maryla Wereszczakówna, wielka miłość Mickiewicza, wyszła za mąż za hrabiego Wawrzyńca Puttkamera), później zmarła mu matka. W tej atmosferze, w latach 1820-1822, w czasie pobytu w Wilnie oraz Kownie, Mickiewicz napisał utwór, w którym świat zmarłych współistnieje ze światem żyjących, gdzie z zaświatów przybywają zmarli, by podzielić się z żywymi swą wiedzą i doświadczeniem, gdzie jednym z bohaterów jest duch kochanka, który z powodu nieodwzajemnionej miłości popełnił samobójstwo. Ten utwór to II i IV część Dziadów, fragment - według założeń autora - większej całości.
Wyjaśnienie:
