Odpowiedź :
Bohaterowie :
Kajko – niski, bardzo inteligentny i odważny. Najlepszy przyjaciel Kokosza. Uosobienie cech pozytywnych, choć od czasu do czasu, podobnie jak Kokosz, ulega różnym pokusom (np. w Zamachu na Milusia chciał wraz z Kokoszem pozbyć się Milusia i dostać za niego zapłatę a w Skarbach Mirmiła wraz z Kokoszem ukradł magiczną maść Jagi). On zazwyczaj się zastanawia nad naprawą wszelkich sytuacji, przykładowo wtedy, gdy Mirmił traci wiarę w siebie. W pierwszych historiach nosił miecz. Umie także strzelać bardzo zręcznie z łuku a także umiejętnie włada mieczem. Czasem bywa na Kokosza zły za to, że wyjada on mięsne potrawy czy też że ma ich więcej niż on.
Kokosz – dość tęgi i łysy przyjaciel Kajka. Lubi dużo jeść, jest również dość tchórzliwy, a także przesądny (np. w Złotym Pucharze wierzy, że jego siła zależy od długości jego cienia); nie lubi, gdy mu się przeszkadza podczas posiłku grożąc innym że doprowadzi to do rękoczynów. Miał wuja, który był właścicielem karczmy, jednakże od albumu „Woje Mirmiła” Łamignat został „podmieniony” jako członek rodziny bohatera. Kokosz często je, wypija eliksiry i napoje, których nie wolno kosztować, co wywołuje u niego zmianę podejścia do otoczenia.
Mirmił – kasztelan (w pierwszych komiksach – książę) Mirmiłowa o długich rudych wąsach oraz skrajnie łysy przypominając posturą i wyglądem Władysława Łokietka. Wcześniej miał długie proste włosy (do albumu „Rozprawa z Dajmiechem”) oraz krótkie wąsy (aż do albumu „Na wczasach”). Mimo że z natury jest miły, łatwo popada w depresję i czasami miewa myśli samobójcze często polecając żonie Lubawie, by zasadziła na jego grobie orchidee. Czasem zdarza mu się też puszyć, traktować innych z wyższością i być upartym w stosunku do małych istot czy mieszkańców grodu co zostaje ukazane w albumie „Zamach na Milusia” gdzie uwiązał Milusia na łańcuchu co skończyło się tym że wygnał cały gród bo wcześniej wygnał Kajka i Kokosza za próbę uwolnienia Milusia co doprowadziło do tego że grodzianie żądali ich powrotu. Czasami kiedy w grodzie nie ma jego wojów (głównych bohaterów) opuszcza dziedziniec w celu ich odnalezienia, czego bardzo nie lubi obawiając się, że albo jego albo Kajka i Kokosza złapać mogą Zbójcerze.
Jaga – czarownica, ciotka Kokosza (w pierwszych komiksach nazwana Zielachą). Jest bardzo mądra i dysponuje magicznymi mocami. Potrafi latać na miotle i przygotowywać czarodziejskie eliksiry. W albumie „Festiwal czarownic” została zwyciężczynią konkursu, w którym wraz z innymi czarownicami walczyła swoimi czarami oraz eliksirami. Do albumu Woje Mirmiła nie miała męża. Wyszła za Łamignata wtedy gdy zbójowi groziła egzekucja. Ma gadającego kruka imieniem Gdaś, który informuje ją lub wojów o istotnych obserwacjach.
Łamignat – zbój, przyjaciel Kajka i Kokosza o bardzo życzliwej, wrażliwej i przyjaznej naturze. Jego ulubione powiedzonko to Lelum polelum. Zawodowo okrada bogatych i wspomaga biednych. Ma maczugę, którą nazywa Bacikiem, i którą tylko on jest w stanie podnieść lub osoba, która wymówi odpowiednie zaklęcie. Mimo prawie nadludzkiej siły często czuje się słaby; by dodać mu otuchy jego żona, wiedźma Jaga, podarowała mu fujarkę mówiąc, że jej muzyka zwielokrotni jego siły chociaż w rzeczywistości nie ma ona właściwości magicznych. Często, kiedy grozi mu niebezpieczeństwo, używa tego instrumentu. Łamignat czasem działa na nerwy Kokoszowi. Nie potrafi czytać. Po raz pierwszy pojawia się w Wojach Mirmiła.
Gdaś – gadający kruk, zwierzątko Jagi. Często informuje ją lub wojów o istotnych obserwacjach.
Lubawa – żona Mirmiła (nazywana dawniej księżną) i kuzynka księcia Popiela. O wiele wyższa i potężniejsza pod względem fizycznym od swojego męża, który jest jej często bardzo posłuszny. Zwykle stara się wybijać mu z głowy głupie pomysły strasząc go, że wyprowadzi się do swojej matki. Bardzo często wstaje z łóżka przed mężem oraz prosi, aby Mirmił się kładł pod pierzynę. Jest bardzo zazdrosna o męża co zostaje ukazane w „Królewskiej Konnej” gdzie myśląc że rzekoma podrywaczka Mirmiła siedzi w warowni Zbójcerzy, pierze wszystkich Zbójcerzy a później myśli że kuzynka Mirmiła, Salwa, jest kolejną podrywaczką.
Smok Miluś – smok, który wykluł się z jajka znalezionego w lesie przez Kajka i Kokosza. Boi się małych zwierzątek, gdy je widzi zieje ogniem. Po pewnym czasie wyrosły mu skrzydła i nauczył się startować, ale tylko z powierzchni wody (Skarby Mirmiła). Ostatecznie spotkał smoczycę i razem z nią odfrunął do krainy smoków (Cudowny lek). Pojawia się w albumach Zamach na Milusia, Skarby Mirmiła, Cudowny Lek i Urodziny Milusia. W „Nowych Przygodach” doczekał się także krótkich historii o swoich przygodach autorstwa Tomka Samojlika (wszystkie dziejące się zaraz po „Zamachu na Milusia”)
Wit – woj, przyjaciel Kajka i Kokosza. Spotkali go w czasie swoich przygód w komiksie Szranki i konkury (gdzie początkowo mówił rymem), a następnie powrócił w Na wczasach (gdzie zachowaniem przypominał nieco Don Kichota). Po tej drugiej historii zamieszkał w Mirmiłowie i od tego momentu występował głównie jako postać epizodyczna. W albumie Mirmił w Opałach powrócił do mówienia rymem. Na początku miał obsesję na punkcie dokonywania walecznych czynów, potem zajął się tworzeniem wynalazków (w Mirmile w Opałach wynalazł proch). Początkowo towarzyszył mu jego koń. Wit pojawia się w tomie „Nowych Przygód” pt. „Łamignat Straszliwy”.
Wojmił – brat Mirmiła. Jak wskazuje jego imię, ma wojowniczą naturę, ale jest zarazem honorowy. Pojawia się w albumach Szranki i konkury i Woje Mirmiła. Pojawia się w odcinku Nowych Przygód pt. „Pojedynek”.
Grodzianie – mieszkańcy grodu. Do znanych grodzian należą:
Kowal – grodowy kowal. Ma szesnaścioro dzieci (Zamach na Milusia). Do „Dnia Śmiechały” pił alkohol, jednak po kawale swojej żony (do pustego dzbanka wsadziła myszy) przyrzekł że spali swój posążek bożka Opoja i będzie pił tylko wodę.
Starszy Chlewowy – grodowy świniarz. Debiutuje w albumie „Rozprawa z Dajmiechem” a ponownie się pojawia w „Królewskiej Konnej”. Ma leniwe zachowanie co zostaje przedstawione w „Królewskiej Konnej”.
Gładzisz i Chwalisz – dwójka grodzian, rzekomi doradcy Mirmiła. Pochlebcy i lizusi. Po pobiciu szybko zmieniają zdanie. Debiutują w albumie Zamach na Milusia.
Pochrap – grodzianin, największy śpioch w Mirmiłowie. Debiutuje w albumie Zamach na Milusia.
Szewc Nierad – grodowy szewc, debiutuje w albumie „Mirmił w opałach”. Sieje ferment i krytykanctwo np. napisał obraźliwy wiersz na temat małżeństwa Mirmiła i Lubawy. Prawdopodobnie chce się pozbyć Mirmiła bo w albumie „Mirmił w opałach” podsłuchując rozmowę Lubawy i Mirmiła mówi grodzianom że Mirmił chce się pozbyć Kajka i Kokosza oraz namawia grodzian do zrzucenia Mirmiła z roli kasztelana a następnie wraz z Ofermą zakrada się do sypialni NIK-a i opowiada mu domniemane skargi i zażalenia na Mirmiła. Prawdopodobnie nie lubi też Kajka i Kokosza bo gdy grodzianie mają otworzyć worek z duchem lenistwa, Nierad mówi im że sobie poradzą sami bez ich pomocy.
Czterej druidzi – czwórka druidów (prawdopodobnie) która pojawia się w albumie „Festiwal czarownic”. Podchodzą sceptycznie do Mirmiła i mieszkańców grodu. Nie wiadomo czy są stałymi mieszkańcami grodu.
Zbójcerze – gromada wyglądających nieco jak Krzyżacy rycerzy-rozbójników, których głównym celem jest złupienie i zdobycie Mirmiłowa, co nie jest dla nich prostym wyzwaniem, gdyż za każdym razem zostają pobici. Pod wpływem piwa mają skłonności do bójek. Pierwszy raz pojawili się w albumie „Szkoła latania”. W początkowych tomach seri byli bardzo liczni, zaś od albumu „Skarby Mirmiła” jest ich nieco mniej. Najważniejsi zbójcerze to:
Hegemon – wódz zbójcerzy. Czasami musi doprowadzić ich do porządku wtedy, gdy widzi bójkę. Z natury władczy i przebiegły. Żywi nienawiść do wszystkich mieszkańców Mirmiłowa często grożąc, kiedy akcja zdobycia grodu jest nieudana, że dobierze się ze swoimi poddanymi do skóry grodzian. Zawsze gdy usłyszy od Kaprala sprytny plan zdobycia grodu czy osłabienia Mirmiła uznaje jego zastępcę za geniusza oraz obiecuje, że otrzyma on od Hegemona nagrodę lub awans.
Kapral – prawa ręka Hegemona. Z wyglądu przypomina nieco Adolfa Hitlera. On zazwyczaj wydaje komendy zbójcerzom. Gdy nadarzy się okazja, próbuje zdetronizować Hegemona co zawsze kończy się fiaskiem. Często mu się podlizuje.
Oferma – gruby (początkowo nie), niezbyt inteligentny zbójcerz o dobrotliwej naturze. Zawsze wybierany jako ochotnik do wykonywania niewdzięcznych zadań. Często działa na nerwy Kapralowi, choć Hegemon bywa wobec niego bardziej sympatyczny. Wyjątkiem, w którym Kapral go pochwalił była sytuacja gdy Hegemon trafił do podziemnego lochu w grodzie w albumie „Festiwal czarownic”. To on często najlepiej wykonuje rozkazy i ma najlepsze pomysły, ale nikt go wtedy nie słucha. Wzorowany na Szwejku.
Liczę na naj ;)
