Odpowiedź:
Polska Partia Robotnicza (PPR) – polska partia komunistyczna utworzona 5 stycznia 1942 roku w Warszawie w czasie okupacji niemieckiej przez przybyłych z ZSRR polskich komunistów z tzw. Grupy Inicjatywnej (zrzuconych przez lotnictwo sowieckie na spadochronach 28 grudnia 1941 w okolicach Wiązowny[a]), poprzez połączenie organizacji Związek Walki Wyzwoleńczej (utworzonej we wrześniu 1941) z kilkoma istniejącymi wcześniej konspiracyjnymi grupami komunistycznymi, takimi jak: „Młot i Sierp”, Stowarzyszenie Przyjaciół ZSRR, Grupa Biuletynu Radiowego, Spartakus, Sztandar Wolności oraz grupa „Proletariusz”. Od 22 lipca 1944 partia rządząca w Polsce jako państwie niesuwerennym, pozostającym pod dominacją ZSRR[4].
Polska Partia Robotnicza
Skrót
PPR
Lider
pierwszy:
Marceli Nowotko
ostatni:
Bolesław Bierut
Data założenia
5 stycznia 1942
Data rozwiązania
15–21 grudnia 1948 (weszła w skład PZPR)
Adres siedziby
al. Stalina 17, Warszawa
Ideologia polityczna
komunizm
leninizm
Liczba członków
lipiec 1944: 20 tys.[1]
styczeń 1945: 69 tys. lipiec 1945: 189 tys.[2]
grudzień 1948: ok. 1 mln[3]
Barwy
czerwony
Wyjaśnienie:
nie wiem czy to o to chodziło
