Zafascynowało mnie to, że autor był pomysłowy jeśli chodzi o magiczną szafę. Lektura jest inspirująca, ale i wciągająca. Postępy lwa Aslana były odważnej, co wydaje się być niesamowite. Łucja była bardzo pomocna, co było kolejną zaletą opowieści. Edmunda zachowanie było zabawne, a Zuzanna godna podziwu - tak jak Piotr. Książka była opowieścią fantastyczną ze wzgledu na Tumnusa, co mogło pobudzić wyobraźnię. Królowa Śniegu (lub Lodu) była złą postacią, co pobudziło we mnie ciekawość dalszych losów. Było to humorystyczne, ale i nieprzewidywalne - inaczej było to czymś, co mnie ciekawiło. Wiele poświęcenia uczy o pamięci o innych i dobroci. Podsumowując wszystko było wspaniałe!
Lub:
Nic. x 10