Odpowiedź :
powstanie dwóch bloków o podstawach militarnych i gospodarczych:
Trójprzymierza - Niemcy, Austro-Węgry, Włochy,
Trójporozumienie - Wielka Brytania, Francja, Rosja,
zapędy imperialne i ekspansjonistyczne Niemiec,
chęć dorównania przez Niemcy angielskim siłom morskim,
szukanie przez Niemcy surowców w koloniach,
zainteresowanie Niemiec nowym podziałem świata,
próby utrzymania dominacji w koloniach i na morzach przez Wielką Brytanię,
próby odegrania się Francji za klęskę i upokarzający pokój z Niemcami w 1871 roku,
chęć odzyskania przez Francję Alzacji i Lotaryngii,
powszechny wzrost zmilitaryzowania Niemiec i Japonii,
dążenia Stanów Zjednoczonych do uzyskania wpływów w obu Amerykach (doktryna Monro'ego),
nierównomierny rozwój kapitalizmu w Europie,
dążenia państw europejskich do podporządkowania sobie terenów Bałkan (pierwsza i druga wojna bałkańska - lata 1912, 1913),
poczucie wyższości militarnej nad innymi krajami europejskimi przez Niemcy,
wojna dobra ucieczką od rozwiązania konfliktów wewnętrznych w wielu krajach,
rywalizacja rosyjsko-habsburska na Bałkanach,
zastrzelenie następcy tronu austro-węgierskiego arcyksięcia Franciszka Ferdynanda w Sarajewie 28 czerwca 1914 roku.
2. 1 wojna światowa to tak zwana ,,Wojna okopowa'' bo niemal w całości przebiegała w okopach walki polegały na wyjściu z okopu i szturmowaniu na okop wroga podczas szturmu żołnierze ginęli setkami przez ostrzał z broni maszynowej co powodowało dużą śmiertelność przy takich walkach.
3. orientacja proaustriacka - główny przedstawiciel Józef Piłsudski. Uważał on, że należy doprowadzić do powstania przeciwko Rosji, przy mocy armii austriackiej. Jeszcze przed wybuchem wojny w 1908 roku powstał tajny Związek Walki Czynnej (ZWC), którego przywódcą, obok J. Piłsudskiego, został Kazimierz Sosnkowski. W 1910 roku zostały założone organizacje paramilitarne "Strzelec" w Krakowie oraz "Związek Strzelecki" we Lwowie. W 1912 roku powstała zaś Komisja Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych. W 1914 roku z połączenia Związku Strzeleckiego i Polskich Drużyn Strzeleckich powstała Polska Organizacja Wojskowa (POW). Oparciem dla opcji reprezentowanej przez J. Piłsudskiego był powołany w Królestwie Polskim, w Krakowie 16 sierpnia 1914 roku Naczelny Komitet Narodowy z Juliuszem Leo na czele.
orientacja prorosyjska - główny przedstawiciel Roman Dmowski. Uważał on, że tylko przy Rosji Polska ma szansę na odbudowę swojej państwowości. Ważna rolę odgrywały dla niego wspólne korzenie słowiańskie. 15 sierpnia 1917 roku powołał on do życia w Lozannie, Komitet Narodowy Polski, uważany za "oficjalną reprezentację państwa polskiego" przez Anglię, Francję, Włochy i Stany Zjednoczone.
orientacja lewicowa - reprezentowały ją partie Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy oraz Polska Partia Socjalistyczna "Lewica". Partie postrzegały odbudowę państwa polskiego w oparciu o rewolucyjny ruch robotniczy.
Sierpień 1914 roku - wielki książę Mikołaj Mikołajewicz wydał deklaracje, w której wzywał naród polski do wspólnej walki z Rosjanami przeciwko Niemcom.
5 listopada 1916 roku - tzw. Akt 5 listopada, wydany przez dwóch cesarzy, austriackiego Franciszka Józefa I i niemieckiego Wilhelma II, a ogłoszony w Warszawie i Lublinie przez generał-gubernatorów Niemiec i Austro-Węgier. Manifest ten zakładał utworzenie państwa polskiego z ziem zabranych drogą zbrojną Rosji. Głównym celem wydania tego dokumentu, była chęć uzyskania polskiego rekruta, a nie odbudowa państwa, którego granice miały zostać dokładnie określone po zakończeniu działań zbrojnych.
22 stycznia 1917 roku - orędzie prezydenta USA W. Wilsona, w którym mówił on o konieczności powstania "zjednoczonej, niezawisłej i autonomicznej Polsce".
27 marca 1917 roku - odezwa Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich, w której stwierdzono, iż Polska ma prawo do całkowitej niepodległości pod względem państwowo-niepodległościowym.
30 marca 1917 - identyczna niemal w swej treści proklamację wydał Rząd Tymczasowy
15 listopada 1917 roku - Rosja proklamowała "prawo narodów Rosji do swobodnego samookreślenia aż do oderwania się i utworzenia samodzielnego państwa".
8 styczeń 1918 - orędzie prezydenta T. Wilsona, punkt 13: "Powinno być utworzone niepodległe państwo polskie, które winno objąć ziemie zamieszkałe przez ludność bezspornie polską, mieć zapewniony wolny i bezpieczny dostęp do morza"
29 sierpień 1918 -Rada Komisarzy Ludowych, specjalnym dekretem anulowała wszystkie traktaty rozbiorowe
3 czerwca 1918 roku - została ogłoszona tzw. deklaracja wersalska, w której uznano, iż przywrócenie do życia państwa polskiego jest jednym w warunków zapanowania pokoju
Pierwsze ośrodki władzy w Polsce (państwa centralne):
14 stycznia 1917 - utworzono Tymczasową Rade Stanu z Wacławem Niemojewskim na czele
12 września 1917 roku - rozwiązano Tymczasową Rade Stanu i powołano Radę Regencyjna, w skład której weszli: arcybiskup warszawski Aleksander Kakowski, książę Zdzisław Lubomirski oraz hrabia Józef Ostrowski
