Widmo Złego Pana za życia był nieczuły i bezlitosny. Nie miał serca dla drugiego człowieka i brak mu było empatii.
Pewnego razu, gdy podczas wigilijnego wieczoru do dworu przybyła uboga wdowa z dzieckiem, prosząc o pomoc gości i jego, gdyż był panem przyjęcia. Jednak ten widząc, że błąkająca się wdowa zniechęca jego gości, kazał ją przepędzić. Wdowa zamarzła razem z dzieckiem i po śmierci była duchem sowy.
Posiadał również sad z jabłkami. Pewien głodny nędzarz, który nie jadł nic od trzech dni, zakradł się do owego sadu i ukradł kilka jabłek. Wtedy ten poszczuł go psami, a potem skazał go na chłostę. Nędzarz, że względu na to jak głodny i słaby był nie przeżył jej, a po śmierci stał się duchem kruka.
Widmo złego pana po śmierci, jako karę nie mógł zjeść jedzenia ani wody, ponieważ gdy guślarz mu je dawał, zlatywały się ptaki i wyjadały mu to. Ptaki te to wszyscy ludzie których skrzywdził za życia, jak właśnie sowa i kruk, którzy się wśród nich znaleźli.
