Odpowiedź:
Irlandia została schrystianizowana w V wieku przez św. Patryka. Przez kilka następnych stuleci Zielona Wyspa zyskała sobie miano „wyspy świętych”. Z Irlandii wyruszały zastępy misjonarzy ewangelizujących sąsiednią Brytanię i dalsze obszary dawnego zachodniego cesarstwa rzymskiego: dzisiejszą Francję, Niemcy, Szwajcarię oraz Italię[2]. W 1991 roku katolicy stanowili 91% społeczeństwa irlandzkiego, obecnie stanowią 78%.
Według legendy był sługą Rzymianki Algae wysłany po relikwie świętych. Przybywszy do miasta Tarsus, trafił na tracenie chrześcijan do których zwrócił się słowami: Wielki jest Bóg chrześcijan, wielki Bóg Męczenników! Proście za mną, wy słudzy Chrystusa, aby i mnie pozwolił wziąć udział w walce przeciwko szatanowi.
Wielkie Prześladowania zaczęły się w 64 roku, kiedy w Rzymie wybuchł wielki pożar niszcząc większą część Rzymu. Różne były podejrzenia przyczyny wybuchu pożaru, podejrzewano nawet samego cesarza.
Bułgarzy przyjęli chrzest w obrządku wschodnim w 865 roku. Państwo Wielkomorawskie.
Uroczyste namaszczenie i koronacja Stefana na pierwszego króla zjednoczonych Węgier miało miejsce w Boże Narodzenie 1000 roku w Ostrzyhomiu. Za główny cel swoich rządów Stefan obrał sobie jednoczenie narodu i państwa, a także jego chrystianizację
Wojciech urodził się w Libicach, które wówczas rywalizowały z Pragą w budowie ponadplemiennego scentralizowanego państwa czeskiego. Był szóstym z siedmiu synów Sławnika – pana na Libicach z rodu Sławnikowiców skoligaconego z saską dynastią Ottonów i Strzeżysławy – być może z rodu Przemyślidów. Jedna z legend mówi, że początkowo rodzice chcieli by syn został rycerzem. Jednak, gdy Wojciech ciężko zachorował, złożyli śluby, że gdy wyzdrowieje, poślą go do zakonu[2]. Imię Adalbert (pod którym jest znany w krajach zachodnich) przybrał podczas bierzmowania na cześć swego mentora, arcybiskupa Magdeburga, Adalberta, pod którego opiekę został oddany w 972. W Magdeburgu, wraz z towarzyszem Radłą i młodszym bratem Radzimem, pobierał nauki w szkole Oktryka, jednej z najlepszych w ówczesnych Niemczech. Poznał łacinę, niemiecki, a w Magdeburgu nauczył się także języka Lutyków (Wieleci).
Wyjaśnienie:
