Odpowiedź :
Kochana Judi. Wiem, że u Ciebie w NRFie jest inaczej niż w Polsce, dlatego opiszę Ci jak to u nas wygląda.Moje życie jest całkiem fajne. Do szkoły ubieram codziennie granatowy fartuszek z tarczą szkolną. Na przerwach pijemy ciepłe mleko, rozlewane do kubków z wielkiego wiadra. Kolekcjonuję chińskie temperówki i papierki z czekoladek. Po szkole często oglądam program „Było sobie życie”. Mój telewizor jest ogromny, jest produkcji rosyjskiej i trzeba wstawać, aby przełączyć kanały, którym jest dokładnie dwa. Zazwyczaj całe popołudnia spędzam na podwórku. Bawimy się na trzepaku, gramy w kozła, państwa miasta, albo w podchody po piwnicach. Gdy rodzice wysyłają mnie na zakupy to zawsze muszę mieć kartki. Za te kartki można niewiele kupić. Codziennie rano dostawca zostawia nam pod drzwiami świeże mleko w butelce. Wieczorem stawiamy czystą butelkę na wymianę. Jesteśmy bardzo towarzyskim społeczeństwem. Lubimy odwiedziny i często zapraszamy do siebie gości. Mój dom jest otwarty dla wszystkich. Koleżanki i koledzy czują się w moim domu bardzo swobodnie i lubią mnie odwiedzać. Bardzo serdecznie zapraszam Cię do siebie. Na pewno Ci się spodoba Polska. Jedyny problem to podróż ogórkiem. To taki autobus, po którym jeździe jeszcze przez tydzień bolą kości. Pozdrawiam Cię serdecznie i tu piszesz swoje imię.
