Odpowiedź :
Odpowiedź:
Ad 1
- rozróżnienie na świat ducha i materii
- przeświadczenie że warto poznać świat duchowy
- świat materii stanowi opozycję świata duchowego
- sposobem na poznanie świata nie jest rozum lecz wiara, uczucia, intuicja i objawienie
- brak spójnego systemu filozoficznego
- nie wyznaczano granic między filozofią a sztuką i poezją, więc rozważania o takim charakterze często osiągały wydźwięk literacki i krytyczny
- zanegowanie oświeceniowego realizmu i empiryzmu
- rzeczywistości nie da się objąć rozumem
- duży wpływ na filozofię miał nurt zwany w filozofii niemieckiej idealizmem
- istotą człowieka jest wolność, która objawia się w działaniu
- bierność jest złem, a każdy czyn zbliżający nas do uniwersalnego ideału jest dobry (filozofia czynu)
- świat materialny jest kształtowany przez ponadnaturalną siłę, dzięki której rzeczywistość rozwija się w sposób logiczny i uporządkowany (duch dziejów)
- wszystkie zdarzenia historyczne wpływają na rozwój cywilizacji
- teza (stan rzeczy) i antyteza (negująca zasada opozycyjna)
- na ziemiach polskich popularność zyskiwał mesjanizm
- w niedługim czasie po klęskach i nieszczęściach ma nadejść radykalna przemiana świata
- Polacy jako naród wybrany zaraz po katastrofach miał stać się zbawieniem dla całego świata
Ad2
Hegel przede wszystkim wierzył w ducha zdarzeń, który miał kierować dziejami świata i to właśnie dzięki niemu miał on być logiczny i uporządkowany. Według niego dzieje ludzkości to logiczny proces, w którym nawet każda porażka czy katastrofa wpływa na rozwój cywilizacji. Dlatego każde drobne niepowodzenie było ważne. Dzieje powszednie nie mają być szczęśliwe a pouczające, tak abyśmy mogli wyciągnąć z nich wnioski i naprawić to, co robiliśmy źle. Dzięki nim możemy zburzyć stare formy, umożliwiając tworzenie nowych, lepszych ideii. Według Hegla przemiany historyczne miały charakter dialektyczny, czyli składały się z
- istnienia stanu rzeczy (tezy)
- negującej zasady opozycyjnej (hipotezy)
- wyłaniającego się z ich konfliktu elementu pozytywnego, godzącego oba przeciwieństwa (syntezy)
Zdaniem filozofa dzięki temu następuje postęp społeczny, a człowiek zdobywa coraz więcej wolności.
Ad 3
Romantyzm rozwijał się w bardzo trudnym dla Polski czasie. Świeżo przegrane powstanie listopadowe z pewnością nie napawało optymizmem mieszkańców zniewolonej Rzeczypospolitej. Wtedy rozwinął się mesjanizm, sprawiając że ludzie zaczęli dostrzegać sens w ich udrękach. Nie ma nic bardziej podnoszącego na duchu niż świadomość, że cierpienie w końcu przeminie a w dodatku zostanie wynagrodzone. Polacy czuli się wyróżnieni wierząc, że dzięki trudnościom, jakim przechodzą teraz, kiedyś będą w stanie zbawić świat. Myślę, że właśnie dzięki tej nadziei i optymizmowi mesjanizm zyskał w Polsce wielu zwolenników. Przecież oprócz nadziei nie pozostawało im właściwie nic innego, prawda?