Musialm544
Rozwiązane

POTRZEBUJE POMOCY NA JUTRO
Praca domowa na piątek (na wszelki wypadek dopisuję i tutaj): Perfekcyjna charakterystyka Tadeusza Zawadzkiego pseud. Zośka, w której wykażecie się znajomością lektury "Kamienie na szaniec". Według zasad pisania tego typu pracy i z pamięcią o graficznym podziale na częśc



Odpowiedź :

W książce pt. "Kamienie na szaniec" A. Kamiński opisał wyjątkowego młodzieńca - Tadeusza Zawadzkiego o pseudonimie "Zośka". Jest on jednym z głównych bohaterów powieści.

Miał subtelną, niemal dziewczęcą urodę. "Delikatna cera, regularne rysy, jasnoniebieskie spojrzenie i włosy złociste, uśmiech zupełnie dziewczęcy…".

Zośka był powściągliwy i w pewien sposób nieśmiały. Uderzał w nim spokój pokrywający głębię uczucia i wrażliwość. Tadeusz Zawadzki był łagodny, wyrozumiały, miał głęboki stosunek do ludzi i w pełni oddawał się każdej sprawie, za którą wziął odpowiedzialność. Cechował go też wyjątkowy upór w dążeniu do celu. Przykładem tego jest fakt, iż w dzieciństwie panicznie bał się wody, ale gdy ktoś poruszył w nim nutę ambicji "Już przy końcu sezonu Zośka pływał bez niczyjej pomocy, zbudował kajak (…) i wreszcie w zawodach pływackich, jako najlepszy z Buków zaczął reprezentować zespół".

Zośka był urodzonym organizatorem. Był on tzw. "przywódcą naturalnym", który nie musiał niczego nadrabiać ostrym spojrzeniem, stanowczym głosem, czy wyniosłą postawą. Tkwiąca w nim siła wyrażała się w sposób nie potrzebujący sztucznych akcesoriów.

Jednak najsilniejszą właściwością psychiczną Tadeusza Zawadzkiego była samotność. Pisał w pamiętniku: "Zawsze jestem raczej sam". Unikał kolegów, ale koledzy go nie unikali - przeciwnie jego wewnętrzna siła przyciągała i zniewalała otoczenie.

Zośka był bardzo przywiązany do domu i matki. Kiedyś zwierzył się na kartach swojego pamiętnika: "Matka zastępuje mi kolegów i przyjaciół". Godzinami prowadził koleżeńskie rozmowy z ojcem (profesorem), matką (działaczką społeczną) i z siostrą.

Tadeusz Zawadzki był to chłopiec o wyjątkowych zdolnościach oraz wybitnej inteligencji teoretycznej i praktycznej. We wszystkich dziedzinach towarzyszyły mu szybkie i łatwe osiągnięcia, ponieważ potrafił wykorzystywać te cechy. Chętnie pomagał innym, a w szkole zanadto się nie przepracowywał.

Zośka bez wątpienia był postacią pozytywną. Jako człowiek wyjątkowy, o wybitnym talencie przywódczym dowodził z powodzeniem wieloma akcjami. Myślę, że warto naśladować jego postawę, a przede wszystkim chęć pomagania innym.