Odpowiedź:
[tex]R_A=7\frac{2}{3} \ [kN]\\\\\\R_B=4\frac{1}{3} \ [kN][/tex]
Szczegółowe wyjaśnienie:
Rozumiem, że należy obliczyć reakcje w podporach. Chciałbym tylko zwrócić uwagę na błędną jednostkę dotyczącą momentu zaznaczonego z lewej strony, nie może być to [tex]10 kN/m[/tex] musi być [tex]10kN\cdot m[/tex]. Dodatkowo, ponieważ mamy jednostki związane z długością, odległości muszą być również wyrażone w jakiejś jednostce, zakładam, że to metry.
Zacznijmy od oznaczeń:
Podporę przesuwną nazwijmy [tex]A[/tex] oraz zaznaczmy jej reakcje (kierunek wyłącznie pionowy). Podporę nieprzesuwną oznaczmy jako [tex]B[/tex] oraz zaznaczmy składowe jej reakcji. Moment skupiony oznaczam jako [tex]M[/tex], a obciążenie ciągłe jako [tex]q[/tex]
Redukcja obciążenia stałego do siły skupionej:
Przy obliczeniach inżynierskich jest to zabieg, którego się raczej unika (metody Castigliano, Maxwella-Mohra itd). Dlatego nie będziemy wykonywać rysunku z siłą skupioną. Przyjmiemy to natomiast w obliczeniach. Obciążenie ciągłe zapiszemy jako siłę skupioną o wartości pola powierzchni prostokąta przyłożoną w połowie jego szerokości.
Formułujemy równania statyki dla kierunku pionowego oraz poziomego (ten możemy pominąć gdyż wiadomo, że jest na nim tylko składowa reakcji B - musi być 0). Musimy również napisać równanie momentu względem jakiegoś bieguna (ja wybrałem względem bieguna B) Pamiętamy, że momentu skupionego nie mnożymy już przez ramię (jego odległość na rysunku jest nieistotna, mógłby być narysowany w każdym innym miejscu) Rozważamy układ prawoskrętny, zatem momenty antyzegarowe przyjmujemy z plusem, a zegarowe z minusem.
Rozwiązujemy układ równań (załącznik).
