Odpowiedź :
Odpowiedź:
zatrucia pokarmowe
objawy
Objawami zatrucia pokarmowego są: silny ból brzucha, wymioty, mdłości, biegunka, nadmierne wydzielanie śliny, mogą pojawić się dreszcze i gorączka.
Pierwsza pomoc
Przede wszystkim warto wywołać wymioty, jeśli same się nie pojawiają. Można to zrobić za pomocą wypicia ciepłej wody z solą lub mydłem. Ponadto:
podaj węgiel leczniczy, który zapobiega wchłanianiu się toksyn do organizmu oraz zapobiega podrażnieniu układu pokarmowego,
wspomagaj odwodniony organizm elektrolitami – preparat dostępny w saszetkach należy rozpuścić w wodzie, świetnie uzupełni braki mikroelementów i witamin,
podawaj często w małych ilościach wodę do picia, by uniknąć odwodnienia,
jeśli biegunka nie ustaje, wtedy warto zastosować lek przeciwbiegunkowy,
zatrucie chemiczne
Substancje trujące wchłaniają się do organizmu różnymi drogami, zaburzając jego funkcjonowanie. Do zatrucia środkami chemicznymi może dojść przez układ oddechowy, układ pokarmowy lub skórę.
Objawy zatrucia chemicznego stanowią: ból i zawroty głowy, drgawki, senność, nadmierna potliwość, szum w uszach, spowolnienie akcji serca, zaburzenia świadomości, problemy z koncentracją, ból w klatce piersiowej i utrata przytomności. Ponadto może się pojawić obrzęk języka, ślinotok, ból jamy ustnej i gardła, szczękościsk, palenie w przełyku, duszność i podwyższona temperatura ciała. Zatrucie chemiczne często daje objawy ze strony układu oddechowego, takie jak zaburzenia oddychania (charczący, pogłębiony lub płytki, przyspieszony, nierówny, przerywany oddech) i napady kaszlu. Zatrucie środkami chemicznymi wywołuje zazwyczaj objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak wymioty, silna biegunka (nierzadko z domieszką krwi), ból brzucha i wzdęcia.
Jeśli doszło do zatrucia przezskórnego, charakterystyczne są zmiany skórne, takie jak oparzenia, owrzodzenia, pęcherze, zaczerwienie, obrzęk i ocieplenie. Mogą wystąpić jeszcze inne objawy, bardziej specyficzne dla konkretnej substancji i sposobu jej wniknięcia.
Pierwsza pomoc
Pierwsza pomoc przy zatruciu środkami chemicznymi rozpoczyna się od wezwania pomocy medycznej. Pomocne dla personelu medycznego będą informacje dotyczące nazwy i ilości dawki środka chemicznego, czasu ekspozycji, obserwowanych symptomów, okoliczności zatrucia, podjętych prób leczenia i ich efektów czy wieku i wagi chorego. O ile to możliwe, należy zabezpieczyć do badań toksykologicznych pozostałą substancję toksyczną, jej opakowanie, a także treść wymiocin i innych wydalin.
Podczas oczekiwania na przyjazd karetki pogotowia przy zatruciu droga pokarmową choremu można podać chłodną wodę z węglem lekarskim (dawka wynosi 1–2 g/kg masy ciała, maksymalna jednorazowa dawka to 100 g), oczyszczoną sodą czy białkami jaj kurzych (3 białka roztrzepane w pół szklanki wody). Dowiedziono, że substancje te osłabiają działanie trucizny, gdyż osłaniają błonę śluzową górnego odcinka przewodu pokarmowego. Przeciwwskazaniem do zastosowania węgla jest zatrucie cyjankami, środkami żrącymi, preparatami żelaza, kwasem borowym lub węglowodorami. Należy pamiętać, aby nie wywoływać wymiotów u poszkodowanego, ponieważ predysponuje to do pogłębienia uszkodzeń przełyku wywołanych przez truciznę. Mogą one doprowadzić nawet do perforacji przełyku.
W przypadku zatrucia oparami chemicznymi koniecznie trzeba ograniczyć ekspozycję na szkodliwe substancje i zapewnić choremu dostęp do świeżego powietrza. Jeśli miało miejsce zatrucie przezskórne, należy obficie przemyć narażone miejsce wodą i zdjąć skażone ubranie z powierzchni, która miała kontakt z substancją toksyczną,.
Poszkodowanego należy stale obserwować do momentu przyjazdu pomocy medycznej. Jeśli chory oddycha, ale jest nieprzytomny, układa się go w pozycji bezpiecznej ustalonej, co powinno mu zapewnić drożność dróg oddechowych. Trzeba zadbać o prawidłową temperaturę ciała. Jeśli dojdzie do zatrzymania oddechu, trzeba rozpocząć resuscytację.