Liczba atomowa (odczytujemy z układu okresowego pierwiastków) jest taka sama jak liczba protonów i liczba elektronów.
Numer grupy (pionowo) 1-2, 13-18 informuje o liczbie elektronów walencyjnych. Jeśli dany pierwiastek leży w 1 grupie to ma 1 elektron walencyjny, 2 grupa = 2 elektrony walencyjne. Natomiast w grupach 13-18 patrzymy na cyfrę jedności, czyli jeśli pierwiastek leży np w 15 grupie to ma on 5 elektronów walencyjnych.
Numer okresu (poziomo) informuje o liczbie powłok elektronowych. Jeśli pierwiastek leży w 4 okresie to ma 4 powłoki elektronowe itp.
Konfiguracja elektronowa informuje o rozłożeniu elektronów na poszczególnych powłokach. Żeby ją zapisać to musimy znać liczbę elektronów (taka sama jak liczba atomowa), ilość powłok (numer okresu) oraz liczbę elektronów walencyjnych (numer grupy).
Musimy także wiedzieć ile elektronów maksymalnie mieści się na danej powłoce:
K - 2 elektrony
L - 8 elektronów
M - 18 elektronów
N - 32 elektrony
O - 50 elektronów
Na przykładzie pierwszego pierwiastka w tabeli o symbolu Na (sód):
Ilość elektronów: 11 (bo sód ma liczbę atomową 11)
ilość powłok: 3 (bo leży w 3 okresie)
ilość elektronów walencyjnych: 1 (bo leży w 1 grupie)
Mamy więc 3 powłoki K, L oraz M.
Na powłoce K mieszczą się 2 elektrony, więc:
K²
Kolejna powłoka to L, na której mieści się 8 elektronów:
K²L⁸
został nam 1 elektron walencyjny znajdujący się na powłoce M:
K²L⁸M¹
Kolejny przykład, In (ind):
liczba elektronów: 49
liczba powłok: 5
liczba elektronów walencyjnych: 3
Pierwsze trzy powłoki zapełnione są maksymalnie, czyli:
K²L⁸M¹⁸
I teraz uwaga, bo powłoka N nie będzie miała 32 elektronów. Na powłokach K, L i M mamy razem 28 elektronów (2 + 8 + 18 = 28). Wiemy też, że na ostatniej powłoce mamy 3 elektrony walencyjne, dlatego najpierw zapisujemy to tak(pomijając liczbę elektronów na powłoce N):
K²L⁸M¹⁸N O³
Teraz liczymy ile zostało elektronów. Ind ma ich razem 49, póki co mamy rozmieszczone 31 (2 + 8 + 18 + 3 = 31).
49 - 31 = 18 ← tyle elektronów zostaje na powłokę N
K²L⁸M¹⁸N¹⁸O³
