Odpowiedź:
Polska scena polityczna z lat 1919 – 1926 jest jednym z najbardziej rozległych zagadnień dotyczących okresu II Rzeczpospolitej. Polski parlamentaryzm, tłumiony przez ponad stulecie zaborów, rozkwitł gwałtownie po odzyskaniu niepodległości, umożliwiając rozwój wielu partii politycznych, z których niektóre zajęły ważną pozycję w historii, inne zaś określilibyśmy dzisiaj mianem „planktonu politycznego”. Mimo owej mnogości partii możemy je z grubsza przyporządkować jednemu z czterech głównych nurtów politycznych – partie socjalistyczne (lewica), chłopskie, prawicowo – centrowe i mniejszości. Nie jest to podział sztywny, jako że np. wiele partii chłopskich łączyło w swoich programach idee socjalistyczne i chłopskie, jednakże daje on ogólne pojęcie o kierunkach polskiej polityki międzywojnia.
