Odpowiedź :
Odpowiedź:
Słuchaj Zuzia, lepiej nie wnikać czy to depresja, czy nie. Musisz z tego wybrnąć. Zawsze ktoś Cię będzie kochać, jeżeli nie rodzice na ziemi, to Rodzice w Niebie. Tam też masz rodzinę, która Cię kocha tak mocno, że za Ciebie by zginęła... Rodzice ziemscy mogą "nawalać", ale Ci w Niebie nigdy nie zawiodą. Rozumiem co przeżywasz, cierpisz... Wiem, że to trudne, ale postaraj się uśmiechać, próbuj zauważać miłe rzeczy np. piękna dziś pogoda :-) Myślę, że jesteśmy w podobnym wieku, ale musisz zwyciężyć walkę z depresją. Nie daj się. Żyje się raz, nie więcej, wykorzystaj tą szansę jak najlepiej. Módl się, Oni Ci pomogą... Nie pogrążaj się w tym... Bo będzie tylko gorzej... Znajdź przyjaciela/ przyjaciółkę, jak nie na ziem to w Niebie. Powiem Ci Zuzia, że najlepszym przyjacielem jest Pan Jezus. :-)
Trzymam kciuki! :-) Jak masz jeszcze jakieś pytanie, śmiało pisz i tak bardzo doceniam to, że próbujesz szukać pomocy i przezwyciężyłaś wstyd. Wierzę, że Ci się uda pokochać życie i Twoją Rodzinę w Niebie! Cześć! :-)
Odpowiedź:
Heeej Zuza
Objawami depresji są :
-ciągłe niezadowolenie
-płacz
-stracenie poczucia wartości
-gdy jest się cały czas smutnym
- Brak energii, zmęczenie
-utrata zainteresowań
-zmniejszenie apetytu
-zaburzenia snu(bezsennosc lub nadmierna senność, problemy z zasypianiem)
-lęk, niepokój
-trudności z koncentracją
-myśli samobójcze
-dolegliwości bólowe
-niska samoocena
Nigdy się nie poddawaj Zuzia, zawsze idź po swoje marzenia. Z depresją się walczy i życzę Ci z całego serca, abyś ją przezwyciężyła bo jest to naprawdę poważna choroba. Pan Bóg zawsze Cię kocha i nigdy nie opuści więc zawsze gdy masz jakieś problemy, niepowodzenia, trudności - on jest zawsze przy Tobie. Jeśli rodzice Cię źle traktują, nie kochają Cię, albo coś - zapytaj czemu tak robią... Pamiętaj że zawsze gdy nie masz z kim porozmawiać możesz zwrócić się do swojego Zbawcy i Ojca w Niebie, tego Najwyzszego... On Cię zawsze wysłucha i ci pomoże. Może gdy rodzice się na tobie wyzywają to porozmawiaj ze swoimi przyjaciółmi jeśli ich masz - wiem z własnego doświadczenia że taka rozmowa naprawdę bardzo pomaga i daje kopa do działania. Gdy ktoś Cię będzie wspierać będzie ci się łatwiej żyło. Uwierz w swoje możliwości, jesteś naprawdę chciana i kochana na tym świecie, zaakceptuj siebie taką jaką jesteś - bo serio jesteś napewno w czymś wyjątkowa i masz do czegoś talenty. Zawsze dąż do swojego celu. Staraj się pokonać tą chorobę, wierze w Ciebie z całego serducha że ją pokonasz. Trzymaj się i buziaczkii
Wyjaśnienie:
