Odpowiedz na pytania dotyczące tekstu poniżej:
1. Dokąd Jezus wędruje z uczniami i kogo spotykają ‘w bramie miasta’ Nain?
2. Jaka jest sytuacja matki zmarłego młodzieńca i kogo może ona symbolizować?
3. Jak P. Jezus zachował się wobec wdowy, gdy ją zobaczył?
4. Kto prosił P. Jezusa o przywrócenie życia zmarłemu?
5. Jaki gest Pan Jezus wykonał wobec zmarłego i jakie słowa wypowiedział?
6. Co Jezus uczynił po wskrzeszeniu syna wdowy?
7. W jaki sposób na świadkowie wydarzenia reagują na cud wskrzeszenia młodzieńca?

„Wkrótce potem udał się do pewnego miasta zwanego Nain. Wraz z Nim szli Jego uczniowie i wielki tłum. Gdy zbliżył się do bramy miasta, właśnie wynoszono zmarłego: jedynego syna matki, która była wdową. Towarzyszył jej wielki tłum z miasta. Gdy Pan ją zobaczył, ulitował się nad nią i powiedział: ‘Nie płacz!’. Podszedł, dotknął pogrzebowych noszy, a niosący je, zatrzymali się. I powiedział: ‘Młodzieńcze, mówię ci, wstań!’. Wtedy zmarły usiadł i zaczął mówić. I oddał go jego matce. Wszystkich ogarnął lęk i wychwalali Boga, mówiąc: ‘Wielki prorok pojawił się wśród nas. Bóg nawiedził swój lud”. I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicy”. (Łk 7,11-17)

1.Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego - jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.

2.Krótka scena, której dotyczy pytanie, została przekazana tylko przez drugiego ewangelistę, Marka. Z tego też powodu wielu zarówno naukowców, kaznodziejów oraz pseudo-badaczy Biblii spędziło nad nią wiele godzin badań, medytacji oraz wyszukiwania teorii spiskowych. Na początek trzeba stwierdzić, że jeżeli owa scena jest jedyną, w której pojawia się owa tajemnicza postać, a ewangelista nie chciał zawrzeć w niej żadnej głębszej treści teologicznej, to dopisali ją uczeni. Natomiast jeżeli interpretacja wydarzenie wyczerpuje się tylko na płaszczyźnie teologicznej, to wszystkie próby odczytania tożsamości i innych szczegółów zdarzenia nie mają racji bytu.

3. Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.

nie wiem reszty

Wyjaśnienie: