Odpowiedź :
Odpowiedź:
Najstarsze dinozaury pojawiły się mniej więcej w połowie triasu, czyli pierwszego z trzech okresów ery mezozoicznej. Większość lądów na naszej planecie tworzyło wtedy jeden olbrzymi superkontynent – Pangeę – otoczony wszechoceanem. Poprzedni okres w dziejach Ziemi, perm, zakończył się wielkim wymieraniem – z powierzchni naszej planty zniknęła wtedy większość gatunków zwierząt. Trzeba było aż 10 milionów lat, żeby w świecie zwierząt zagościła bioróżnorodność. Początkowo dinozaury stanowiły margines w środowisku zdominowanym przez inne gady. Dopiero kolejne wielkie wymieranie pod koniec triasu sprawiło, że główni konkurenci dinozaurów wyginęli i zwierzęta te mogły zacząć swobodnie się rozwijać.
Za przodków dinozaurów uznaje się małe, smukłe gady z grupy gadów naczelnych. Stały one i chodziły tak jak ptaki i ssaki – na wyprostowanych, ustawionych pionowo pod tułowiem kończynach, co odróżniało je od innych gadów, jaszczurek czy krokodyli. Jaszczurki chodzą na szeroko rozstawionych kończynach, co nie gwarantuje dobrego podpierania całego ciała, szorują więc brzuchami po ziemi.
Krokodyle mają kończyny nieco bardziej wyprostowane, ale to właśnie dinozaury poruszały się na wyprostowanych nogach. Jeśli wydaje wam się, iż z uwagi na fakt, że te niezwykłe gady żyły baaardzo dawno (pojawiły się ok. 235 milionów lat temu) na pewno były one prymitywne, jesteście w błędzie! 170 milionów lat, podczas których królowały na naszej planecie, to wystarczający okres czasu, żeby, dzięki procesom ewolucyjnym, kości, mięśnie i narządy wewnętrzne dinozaurów doskonale przystosowały się do różnorodnych warunków życia.
