antytezy (zestawienie przeciwstawnych wartości): „piękno i brzydota”, „cnota i wysepek”, „prawda i kłamstwo”,
anafory (rozpoczęcie kilku wersów od tego samego słowa bądź jego części, a nawet tej samej litery): ”Niech/Niech/Niech”
użycie słowa „porąbanych” w stosunku do ludzi (porąbać można drewno lub mięso),
antytezy – funkcja: zmuszenie do refleksji, ukazanie chaosu w głowie podmiotu lirycznego.
anafory – funkcja: podkreślenie wagi tych słów – głębokie pragnienie uporządkowania świata wewnętrznego, kolejne etapy odnowy psychicznej podmiotu lirycznego, aluzja do Księgi Rodzaju(etapy powstawania świata),
„porąbanych ludzi” – funkcja: obrazotwórcza (działa na wyobraźnię czytelnika), funkcja ekspresywna (wzbudza silne uczucia: grozy, przerażenia).
