Odpowiedź:
O świcie obudził go cichy głosik małego chłopca, który prosił, aby mu narysować baranka. Narrator ze zdumienia przecierał oczy, bo chłopczyk wcale nie wyglądał na zagubione i nieszczęśliwe dziecko. Poza tym prośba o rysunek w obliczu niebezpieczeństwa śmierci z pragnienia wydała mu się zupełnie absurdalna. Narrator umiał rysować tylko „węże boa zamknięte” i „węże boa otwarte”, więc narysował rysunek numer 1. Jakież było jego zaskoczenie, gdy chłopczyk bezbłędnie rozpoznał, co przedstawia rysunek, i oznajmił, że on nie potrzebuje
Wyjaśnienie: