Odpowiedź:
1.Sakrament pokuty i pojednania – chrześcijański obrzęd oczyszczenia z grzechów. Jest uznawany za drugi, po chrzcie, „sakramentalny znak, który ukazuje i zarazem urzeczywistnia pokutę i pojednanie”[1]. W obrzędzie tym wierni indywidualnie odsłaniają spowiednikowi swoje grzechy i swój stan człowieka poddanego grzechowi. Postanawiają wyrzec się grzechu i z nim walczyć. Przyjmują nałożoną karę czyli pokutę sakramentalną i otrzymują rozgrzeszenie[2]. Jest jednym z sakramentów w katolicyzmie oraz w prawosławiu. W Kościele katolickim współcześnie zalicza się go, obok namaszczenia chorych, do sakramentów uzdrowienia
2.Oto pięć warunków dobrej spowiedzi:
Rachunek sumienia.
Żal za grzechy.
Mocne postanowienie poprawy.
Wyznanie grzechów.
Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim.
wyjasnienie: RACHUNEK SUMIENIA
Dobry rachunek sumienia jest wtedy, gdy chcąc przystąpić do sakramentu spowiedzi, zdajemy sobie sprawę i ze złych uczynków, które popełniliśmy, i z dobrych. Należy zwracać uwagę na to, co było w danym czasie naszego życia dobre i złe oraz podziękować Bogu za te pozytywne rzeczy.
ŻAL ZA GRZECHY
Aby żal za grzechy mógł być wzbudzony, należy dokonać dobrze rachunku sumienia. Żal za popełnione złe uczynki powinien być szczery i głęboki, bo tylko wtedy wpływa na dalsze części spowiedzi świętej. Ważna jest tu świadomość grzechu. Ten warunek spowiedzi jest niezwykle istotny, ponieważ od niego zależy jej ważność lub nieważność. Jeśli żal jest nieszczery, spowiedź nie może być ważna. By spowiedź była ważna żal może być dwojakiego rodzaju - żal doskonały lub mniej doskonały. Motywem pierwszego jest miłość do Boga, czyli żałowanie za grzechy, ponieważ kocha się Boga i sprawiło mu się cierpienie. Drugi zaś motywowany jest strachem przed karą, czyli potępieniem wiecznym.
MOCNE POSTANOWIENIE POPRAWY
Aby ten etap był poprawny,...
3.Pokuta: w sytuacji zwyczajnej sakramentu pokuty ważnie udziela ksiądz (prezbiter lub biskup) posiadający zwyczajną władzę kluczy (jurysdykcję). W stanie konieczności (zagrożenie życia), Kościół uzupełnia brakującą jurysdykcję i sakramentu ważnie udziela i ze wszystkich cenzur kanonicznych ważnie uwalnia każdy kapłan, choćby był suspendowany, ekskomunikowany, czy nawet (uprzednio przeniesiony do stanu laickiego) żonaty
4.Namaszczenie chorych: sakramentu namaszczenia chorych udziela kapłan (prezbiter lub biskup)
Wyjaśnienie:
