Odpowiedź:
Stanisław Moniuszko herbu Krzywda (ur. 5 maja 1819 w Ubielu, zm. 4 czerwca 1872 w Warszawie) – polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ponad 268 pieśni, wielu oper (najsłynniejsze to Halka, Straszny dwór i Paria), operetek, baletów i muzyki kościelnej.
„Halka”
Kiedy w roku 1846 Moniuszko przyjechał na krótko do Warszawy, powziął pomysł stworzenia opery, której akcja rozgrywałaby się w Polsce, a muzyka nawiązywałaby do muzycznych tradycji narodowych. Tak narodziła się „Halka” z librettem Włodzimierza Wolskiego, najpierw jako utwór dwuaktowy (Wilno 1848), a następnie czteroaktowy, wystawiony w Teatrze Wielkim w Warszawie (1858). Treścią opery "Halka" S. Moniuszki jest dramat osobisty góralskiej dziewczyny, Halki, ukazany na tle nierówności społecznej w dawnej Polsce szlacheckiej.
Oprócz Halki, do głównych postaci wystepujących w operze należą:
Jontek - góral, wierny towarzysz Halki,
Janusz - młody szlachcic,
Zofia - szlachcianka, narzeczona Janusza,
Stolnik - jej ojciec,
Dzięba - zaufany ojca.
Akcja toczy się na Podhalu. Tragiczne przeżycia Halki, doprowadzające ją do obłędu i samobójstwa, są skutkiem zawodu, jaki spotkał dziewczynę, naiwnie wierzącą w trwałość uczucia i uczciwość szlachcica. Inni przedstawiciele ludu występujący w operze, przestrzegają przed tego rodzaju naiwnością, nie wierzą szlachcie, chwilami postawa ich jest wręcz wroga.
"Halka" to pierwsza polska opera narodowa.
Wyjaśnienie: