Odpowiedź:
Można to określić na dwa etapy:
od objęcia władzy do wybuchu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej była to polityka dyskryminacji i zwalczania Cerkwi Prawosławnej jako elementu zbędnego i niepotrzebnego.
Wyrzucano zakonników z zakonów, palono i rabowano cerkwię oraz prześladowano popów i zakonników.
Po wybuchu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i gdy zdał sobie sprawę z tego, że Cerkwie Prawosławna może mu się w tej wojnie przydać odstąpił od tego.
I poluzował im trochę sytuację.
Nie oznacza to, że był jej sprzymierzeńcem lub nagle ich polubił - po prostu stali się mu potrzebni.
Wyjaśnienie: