1 - tak nakazują przepisy - chociażby rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Jego rozdział VII poświęcony jest instalacji gazowej. Wycinek:
§ 159. 1. Instalacja gazowa budynku zasilanego z sieci gazowej powinna mieć zainstalowany na przyłączu kurek główny, umożliwiający odcięcie dopływu gazu.
2. Kurek główny powinien być zainstalowany na zewnątrz budynku w wentylowanej szafce co najmniej z materiału trudno zapalnego przy ścianie, we wnęce ściennej lub w odległości nieprzekraczającej 10 m od zasilanego budynku, w miejscu łatwo dostępnym i zabezpieczonym przed wpływami atmosferycznymi, uszkodzeniami mechanicznymi i dostępem osób niepowołanych.
Chodzi tu głównie o względy bezpieczeństwa - łatwość odcięcia zasilania budynku w sytuacji zagrożenia (pożar, zawalenie się budynku). Gaz jako substancja łatwopalna (a w sprzyjających warunkach również wybuchowa) nie dość, że podsycałby pożar, to także stanowił realne zagrożenie dla służb ratowniczych i lokatorów.
2 - niepisany zwyczaj wywodzący się z wycofanej PN-70/N-01270 "Wytyczne znakowania rurociągów". Znakowanie rurociągów ma znaczenie w celu ich szybkiej identyfikacji (jaki czynnik w nich płynie). Obecnie realizowane jet w oparciu o ISO 20560.
Kolor żółty od dawna jest zarezerwowany tylko dla instalacji/sieci gazowej, w celu jej łatwego odróżnienia od innych. Po samym kolorze rur można szybko określić jaka instalacja np uległa uszkodzeniu. Idąc za "żółtymi rurami" na zewnątrz budynku łatwo trafi się do głównego zaworu. Względy bezpieczeństwa jak w pkt 1 - szybka identyfikacja i odcięcie dopływu gazu do budynku w przypadku zagrożenia.