Odpowiedź:
UCZĘ SIĘ CIEBIE CZŁOWIEKU Jerzy Liebert
2. Według mnie świt jest symbolem początku, siły, nadziei, radości, nowych możliwości. "O świcie nadzieją zakwita,", "Ale twe ranne wesele," ; Wieczór zaś kończy codzienną ludzką walkę z przeciwnościami losu, a także kładzie kres doświadczeniom z innymi ludźmi, a cały dzień jest bardzo męczący, nieraz bolesny i trudny. "Pod wieczór niczemu nie wierzy,", "Twą troskę wieczorną rozumiem."
3. Duże nagromadzenie czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej może świadczyć o wytrwałości podmiotu lirycznego w nauce o człowieku i ważności zdobywania tego doświadczenia. Wydaje mi się, że podmiot liryczny chce również pokazać nieskończenie długą drogę dochodzenia do prawdy o ludziach.