Odpowiedź :
Odpowiedź:
ODMROŻENIA
I Stopień odmrożenia: przejściowe zaburzenie w krążeniu krwi w skórze, ból, blada lub sinoczerwona skóra, pieczenie
II Stopień odmrożenia: pęcherze z płynem surowiczym
III Stopień odmrożenia: martwica powierzchniowa skóry
IV Stopień odmrożenia: martwica głęboka skóry-w takiej sytuacji może dojść do samoistnej
amputacji odmrożonej części ciała
Oparzenia
I Stopień oparzenia: obejmuje tylko naskórek
Cechy: zaczerwienienie skóry, lekki obrzęk, pieczenie skóry
Postępowanie: Należy trzymać przez kilkadziesiąt sekund pod strumieniem zimnej wody.
Następnie należy delikatnie osuszyć oparzone miejsce jałową gazą i nałożyć czysty opatrunek
II Stopień oparzenia:
(IIA): obejmuje naskórek i część skóry właściwej
Cechy: zaczerwienie i obrzęk, pęcherze wypełnione żółtawym płynem surowiczym, silny ból
(IIB): obejmuje naskórek i całą grubość skóry właściwej
Cechy: biała skóra z czerwonymi punktami, ból, ale mniejszy niż przy stopniu IIA
Postępowanie: Należy użyć maści/żeli chłodzących, a następnie opatrzyć
III Stopień oparzenia: obejmuje zniszczenie całej warstwy skóry, a często i tkanek leżących głębiej
Cechy: bardzo silne bóle, oparzona skóra jest niewrażliwa na dotyk
Postępowanie: Należy opatrzyć oraz użyć żeli kojąco-chłodzących, w skrajnych przypadkach usunąć tkankę
Oparzenie to uszkodzenie skóry i nierzadko także głębiej położonych tkanek oraz narządów w wyniku działania ciepła, prądu elektrycznego, żrących substancji chemicznych, promieniowania słonecznego lub promieniowania rentgenowskiego.
Oparzenia termiczne powodowane są przez działanie wysokiej temperatury na skórę człowieka (np. poparzenie gorącym płynem bądź ogniem)
Postępowanie przy oparzeniach. Pierwszą pomocą przy oparzeniach, niezależnie od rodzaju oparzenia, powinno być jak najszybsze schłodzenie oparzonej powierzchni pod zimną, bieżącą wodą przez około 20 minut lub do ustania bólu.
Na miejsca oparzenia należy nałożyć jałowy opatrunek, a osobę oparzona należy przykryć kocem izotermicznym, dzięki któremu zmniejszamy utratę ciepła i ryzyko groźnych powikłań.
Oparzenia chemiczne na ogół powodują zaczerwienienie oraz podrażnienie skóry. Tworzą się rany i pęcherze. Poparzenie kwasami charakteryzuje się powstawaniem strupków (w zależności od rodzaju kwasu); kwas solny tworzy białe strupy natomiast kwas siarkowy czarne.
Co robić w razie wystąpienia objawów oparzenia przełyku?
W każdym przypadku połknięcia żrącej substancji konieczne jest pilne zgłoszenie się na SOR lub wezwanie pogotowia ratunkowego.
Przeciwwskazane jest prowokowanie wymiotów, aby uniknąć wtórnych uszkodzeń błony śluzowej przełyku.
Postępowanie przy oparzeniu oka
Można je usunąć za pomocą chusteczki czy wacika. Jeżeli jest taka możliwość, substancję należy usunąć także z części tarczkowej spojówki, poprzez wywinięcie górnej powieki i oczyszczenie za pomocą patyczka z wacikiem.
Natomiast, aby dokładnie ją obliczyć, należy skorzystać z wykresu i zsumować wysokość danej osoby z masą ciała. Stosowana przy oparzeniach reguła dziewiątek, zwana Wallace'a polega na podziale powierzchni skóry na rejony odpowiadające 9% oraz wielokrotności tej cyfry.
Udar cieplny, określany inaczej porażeniem cieplnym, jest skutkiem przegrzania organizmu. Szczególnym jego rodzajem jest udar słoneczny, czyli przegrzanie wskutek silnego nasłonecznienia. Z udarem cieplnym spotykamy się wtedy, gdy organizm ma utrudnione lub wręcz uniemożliwione oddawanie nadmiaru ciepła
Udar cieplny - objawy :
bardzo silne bóle i zawroty głowy,
gorączka,
dreszcze,
przyspieszenie tętna,
niekiedy suchość skóry,
zwiotczenie mięśni,
ogólny niepokój,
nudności, a nawet wymioty,
Udar słoneczny (cieplny) - pierwsza pomoc
Chorego jak najszybciej odprowadź lub przenieś w chłodne, zaciemnione miejsce. Poluzuj lub zdejmij mu ciasne ubranie. Gdy twarz chorego jest blada, głowę ułóż niżej od tułowia, natomiast gdy jest czerwona - lepiej połóż go w pozycji półleżącej.
Odmrożenia są chwilowymi lub odwracalnymi uszkodzeniami tkanek na powstawanie, których wpływa temperatura mająca poniżej zera stopni Celsjusza
Oprócz zimnego powietrza do tworzenia się odmrożeń przyczyniają się również wiatr oraz wilgoć. Są one bardzo dobrymi przewodnikami ciepła, które sprawiają, że oziębienie tkanek następuje bardzo szybko, nawet przy temperaturach dodatnich, np. od +2 do +6°C. Natomiast suche zimne powietrze znoszone jest z mniejszą szkodą. Przykładem mogą być uczestnicy wypraw polarnych znoszący bez szkody temperatury do -50°C.
Odmrożenia dotyczą przede wszystkim obwodowych części ciała, takich jak uszy, nos, palce u rąk i nóg. Do odmrożenia kończyn dolnych w dużym stopniu przyczynia się m.in. noszenie przemoczonego lub ciasnego obuwia oraz przymusowy brak ruchu, który utrudnia wytwarzanie ciepła w organizmie.
Postępowanie:
1. Zabezpieczenie pacjenta folią termiczną, aby ograniczyć utratę ciepła
2. Należy zdjąć biżuterię z odmrożonych części ciała
3. Można podać leki przeciwbólowe np: paracetamol lub aspirynę oraz trzeba zabezpieczyć opatrunkiem jałowym każdy palec osobno
4. Miarowo ogrzewać. Podawać płyny
Nie wolno wychłodzonej osoby do bardzo nagrzanego pomieszczenia – paradoksalnie daje to odwrotny efekt do zamierzonego. O wiele wyższa zewnętrzna temperatura powoduje:
ogrzanie peryferycznych części organizmu,
rozszerzenie naczyń krwionośnych,
spływ zimnej krwi do centralnej części ciała,
co skutkuje obniżeniem ogólnej ciepłoty ciała.
Leczenie odmrożeń nie polega na rozcieraniu przemarzniętych miejsc śniegiem czy choćby gołymi dłońmi - w ten sposób możesz bowiem łatwo i nieodwracalnie uszkodzić skórę.
Odmrożonych miejsc nie należy pocierać ani masować. Jeżeli w odmrożonym miejscu powstały pęcherze, nie należy ich przekłuwać. W takiej sytuacji zaleca się nałożenie czystych opatrunków z wyjałowionej gazy. Po ogrzaniu odmrożonych miejsc należy je okryć i unieść nieco wyżej
Wyjaśnienie:
