Najpierw trzeba sobie wytłumaczyć czym było "Dictatus papae".
"Dictatus papae" to dokument wydany przez papieża w roku 1075. Grzegorz VII był zwolennikiem reform w całym Kościele (inspirowanych działalnością zakonników w opactwie w Cluny). Aby zapobiec świeczczeniu duchowieństwa europejskiego potępił symonię, nepotyzm i nikolaizm (czyli propagował celibat), a przede wszystkim nadawania świeckiej inwestytury dla duchownych. Uznał dlatego też, że to papież jest głową Kościoła, a nie cesarz.
Dlaczego wtedy godził w interesy cesarza?
Bo zawierał zapisy, które czyniły papieża jedynym obowiązującym zwierzchnikiem Kościoła, a cesarz w tym wypadku był nikim.
Wydanie Dictatus papae było bezpośrednią przyczyną tzw. sporu o inwestyturę, który zakończył się dopiero w 1122 konkordatem wormackim.
