Wyjaśnienie:
pecyficzna kreacja bohatera – Konrad to indywidualista zbuntowany przeciwko światu, samotny poeta.
Odrzucenie klasycznej zasady trzech jedności: akcja dzieje się m.in. w wileńskim więzieniu, salonie warszawskim, w domu pod Lwowem; czas przekracza znacznie dobę; utwór jest wielowątkowy.
Kompozycja fragmentaryczna – na utwór składa się dziewięć luźno powiązanych ze sobą scen.
Zakończenie otwarte – nie mamy pewności co do dalszych losów Konrada.
Połączenie realności z fantastyką (obecność aniołów i diabłów); wprowadzenie scen wizyjnych (Widzenie Senatora, Widzenie Księdza Piotra, sen Ewy prosze
