Odpowiedź :
Odpowiedź:
Na początek zadajmy sobie pytanie - czym jest ,,sprawa polska"?
Jest to sprawa odzyskania niepodległości po tym, jak ziemie polskie znalazły się pod trzema zaborami - Rosyjskim, Austryiackim oraz Pruskim. Chodziło o organizowanie różnych akcji na rzecz polską. Czasem były to akcje zbrojne - powstania, listopadowe i styczniowe, a czasem pokojowe - tworzenie partii politycznych, wchodzenie na wysokie szczeble w polityce, handlu i innych dziedzinach, oraz rozprzestrzenianie sprawy polskiej za granicą i zbieranie poparcia elit silniejszych państw
Dla Polaków pierwsza wojna światowa była swego rodzaju szansą na odzyskanie tej właśnie tak upragnionej niepodległości. Jednak to nie było takie łatwe jak mogło by się wydawać. Zadawano sobie w ogóle pytanie - czy naprawdę Wielka Wojna jest kluczem do suwerenności państwa Polskiego? Polacy nie byli jednej myśli jak i z kim ją odzyskać ją odzyskać - z Rosją, czy z Austro-Węgrami i Cesarstwem Niemieckim. I tak właśnie Polacy podzielili się na dwie strony - pro-rosyjską, dowodzoną przez Romana Dmowskiego i pro-austryiacką dowodzoną przez marszałka Józefa Piłsudskiego. Do tego na terenie wszystkich zaborów zostało wprowadzone przymusowe wcielenie do wojska. Polacy z zaboru niemieckiego i austryiackiego trafili do wojska państw centralnych a z rosyjskiego - do wojska państw Ententy, wojsk carskich. To doprowadzało do sytuacji w których Polak musiał strzelać do innego Polaka
Na początku wojny ,,sprawa polska" miała się fatalnie. Nikt w ogóle nie interesował się tym, że Polacy chcieliby odzyskać niepodegłości. Każdy był zajęty swoimi własnymi interesami na wojnie.
Sytuacja zaczęła się zmieniać dopiero kiedy Niemcom nie wypalił plan przeprowadzenia wojny błyskawicznej na froncie wschodnim. Wojna zmieniła się w wojnę opozycyjną, która pochłonęła tyle niemieckich żołnierzy, że władze niemieckie musiały się udać o pomoc do Polaków mieszkających na terenie zaboru rosyjskiego. Aby zachęcić Polaków do walki po ich stronie, cesarze Austro-Węgier i Niemiec wydali dekret dnia 5 listopada 1916 - dekret w sprawie polskiej. Zakładał on, że na terenie dawnego (już przejętego przez Niemców) zaboru rosyjskiego powstanie nowe, suwerenne państwo - dziedziczna monarchia z ustrojem konstytucyjnym. Dokładne granice miały być utworzone później. Owe państwo miało również posiadać własną armię, nad którym jednak zwierzchnictwo będą miały państwa centralne. Był to pierwszy oficjalny dokument ze strony zaborców który mówił o sprawie polskiej. Ogłoszony został w Warszawie i Lublinie
Dekret ,,dwóch cesarzy" wywołał silną reakcję Ententy, która przestraszyła się, że Polacy zachęceni takimi obietnicami pójdą za Niemcami. W grudniu Car Mikołaj zrobił coś podobnego - również obiecał Polakom, że uwtorzy im niepodległe państwo, tutaj jednak miało ono powstać na terenie zaboru niemieckiego i austryiackiego. Owe rosyjski dekret poparły Wielka Brytania oraz Francja. Jednak Rosja miała jeden stanowczy problem - straty, które nie pozwalały na spełnienie tej obietnicy. Tak więc rok 1916 był rokiem przełomowym - rokiem, w którym wszyscy trzej zaborcy odpowiedzieli się za sprawą Polską
Kolejnym przełomem było dołączenie USA do wojny, co było ogromnym przełomem dla Ententy, gdyż USA było dużo bardziej rozwinięte we wszystkich dziedzinach potrzebnych do wojny. Jednak Rosja odstąpiła wtedy od wojny, pod wpływem rewloucji bolszewickiej która właśnie w tamtym momencie wybuchła. Nowe władze rosysjkie zawarły pokój brzeski z Niemcami. USA zabrało głos w sprawie polskiej - prezydent, Thomas Woodrow Wilson wysunął czternaście zasad powojennego porządku na świecie, a jedną z nich - konkretnie trzynastą - było utworzenie niepodległego państwa polskiego. Była to zasługa Ignacego Paderewskiego, który przyjaźnił się z Thomasem i przedstawił mu ten pomysł. Bolszewicy natomiast, na początku odpowiadali się tak jak Carska Rosja - za niepodległą Polską. Jednak nie potrwało to długo - tak jak wiemy, niedługo po wojnie te poglądy uległy gwałtownej zmianie które doprowadziły do wojny polsko-bolszewickiej. Zmieniły się dlatego, iż Polacy nie zgadzali się na przeprowadzenie wojsk sowieckich do Europy - a bolszewicy chcieli by ich polityka dotarła do wszystkich. Chcieli wspomóc rewolucję komunistyczną w Berlinie.
11 listopada 1918 doszło do zawieszenia broni na froncie zachodnim, a później również do kapitulacji Niemiec. Wtedy to też wrócił na ziemie Polskie Józef Piłduski, który wcześniej przebywał w niemieckiej niewoli. Wtedy to też ogłoszono niepodległe państwo polskie, którego naczelnikiem został właśnie Józef Piłsudski. Mimo tego, żeby państwo istaniało było trzeba stoczyć jeszcze ciężką, tym razem polityczną, bitwę na konferencji wersalskiej. Polska miała jako sojuszników w utworzeniu silnej polski USA i Francję, na przeciw natomiast Wielką Brytanię - nie chciała ona zbytniego osłabienia Niemiec. W końcu ustalono granice - na zachodznie i północy mieliśmy otrzymać Wielkopolskę i Pomorze (bez Gdańska, które ogłoszone zostało Wolnym miastem). Natomiast nad Śląskiem i Mazurami miał zadecydować plebiscyt. Na koniec Polska musiała jeszcze podpisać ostatni dokument - tak zwany ,,mały traktat wersalski" który mówił o poszanowaniu mniejszości etnicznych. A o granicach wschodni