Angielka - „Wiesz, Nel — mówił Staś Tarkowski do swojej przyjaciółki, małej Angielki“
wygląd:
- „A mała, podobna do ślicznego obrazka Nel podniosła swe zielonawe oczy na Stasia...“
- (ma osiem lat) - „Staś, który kończył rok czternasty i który swą ośmioletnią towarzyszkę kochał bardzo, ale uważał za zupełne dziecko...“
- (delikatna ) - „..zdrowie Nel wymagało wielkiej ostrożności, ojciec jej, pan Rawlison, nie pozwalał, by dziewczynka znajdowała się po zachodzie słońca nad wodą.“
- „...a pan Tarkowski unosił się nad słodyczą i anielską twarzyczką Nel.“
- (serdeczna) - „Służba usiłowała z tego powodu dzieci rozpędzać, ale Nel występowała w ich obronie, a co więcej, rozdawała najmłodszym helou, to jest słodycze, co zjednywało jej wielką ich miłość, ale oczywiście powiększało ich zastępy.“
(pobyt w Omudurmanie)
- „Nel zabiedzona przez trudy, głód, bojaźń...”
chora na febrę:
- „cerę miała żółtą i przezroczystą, usta poczerniałe, oczy podkrążone i twarzyczkę jakby postarzałą. Nawet jej źrenice wydawały się bledsze niż zwykle.”
- „Wychudła i zmizerniała do tego stopnia, że nie była to już dziewczynka, ale cień dziewczynki. Płomyk jej życia tlił się tak słabo, że zdawało się, iż dość jest dmuchnąć, aby go zgasić,"
(na Górze Lindego)
- „Policzki jej popełniały, cera z żółtej i przezroczystej stała się na powrót różana, a spod obfitej czupryny patrzyły wesoło na świat oczy pełne blasku.”
