Odpowiedź:
Telewizja zmieniała się (i wciąż się zmienia) na przestrzeni całego
swojego istnienia – a więc od pokazu pierwszej regularnej transmisji
telewizyjnej, który miał miejsce w 1936 roku w północnym Londynie,
aż po czasy nam współczesne – na wszystkich poziomach funkcjonowania: poziomie technologicznym, produkcji, transmisji, biznesowym,
kulturowym, instytucjonalnym czy semiotycznym. Ostatnie ćwierćwiecze to okres szczególnie dynamicznych przemian telewizji. Transmisja
za pomocą fal elektromagnetycznych (analogowa), kablowa i satelitarna są sukcesywnie zastępowane przez transmisję cyfrową, udostępniającą szereg interaktywnych usług. Przekaz skierowany do masowego odbiorcy [brodcasting] zostaje wyparty przez nadawanie
ukierunkowane [narrowcasting] i nadawanie niszowe [slivercasting].
Telewizja sterowana do tej pory za pomocą pilota jest kontrolowana
coraz częściej przez inteligentne telewizory, wyposażone w komputerowy dysk, na którym można zapisywać ulubione programy i je oceniać (usługa TiVo). Ogólna ramówka programowa ustępuje miejsca indywidualnej kompozycji programu, dzięki usługom VoD czy PVR.
Również w Polsce zmiany telewizji na różnych poziomach jej funkcjonowania stają się wyraźnie zauważalne. Wpłynęła na nie oczywiście zmiana ustrojowa i pojawienie się pierwszych nadawców prywatnych. Równocześnie jednak nie sposób traktować roku 1989, czy
może raczej kolejnych lat1, jako jedynej cezury. Już bowiem w latach osiemdziesiątych. Polacy zaczęli oglądać zagraniczne programy telewizyjne za pośrednictwem anten satelitarnych2, które obok
Wyjaśnienie: