Jedenastoletnia Ania Shirley miała rude włosy zaplecione w dwa warkocze i bladą cerę z licznymi piegami. Była chuda i wysoka jak na swój wiek. Miała drobną twarz i wystający, nieco szpiczasty podbródek. Uroku dodawały jej duże szarozielone oczy.
Dziewczynka uważała się za osobę brzydką, która nie może być dobra. Była wrażliwa na punkcie swojego wyglądu, szczególnie rudych włosów. Na uwagi na ten temat reagowała bardzo gwałtownie. Kiedy przybyła do domu Maryli i Mateusza była ubrana bardzo skromnie, w zniszczoną szarożółtą sukienkę z wełny niskiego gatunku.
Z czasem jej włosy stały się bardziej kasztanowe, a znienawidzone piegi zbladły. Jej twarz z dużymi oczami, drobnymi ustami i kształtnym nosem zachowała dziewczęcy wygląd.
Ania wyrosła na wysoką i zgrabną dziewczynę. Ubierała się skromnie, ale elegancko, wyróżniając się spośród grona koleżanek niepospolitą urodą i wdziękiem.
Odpowiedź:
Początek
Ania Shirley to główna 11-sto letnia bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”. Urodziła się w Bolingbroke, w Nowej Szkocji. Rodzice – Walter i Berta zmarli wkrótce po jej narodzinach. Przygarnęła ją służąca – pani Tomas. Po tragicznej śmierci pana Tomasa Ania musiała opuścić ich dom. Zamieszkała u pani Hammond, która miała ośmioro dzieci.
Rozwinięcie
Ania miała bardzo długie, gęste i falujące włosy, z których plotła dwa, czerwone jak ogień warkocze. Jej twarz była drobna, blada, chuda i bardzo piegowata. Bardzo charakterystyczne były jej zmieniające barwę oczy. Raz zielone, to znowu szare. Jej podbródek był spiczasty i wystający. Wielkie oczy były mądre i pełne życia. Usta wymowne i pełne słodyczy. Czoło zaś szerokie i rozumne. Miała uroczy, dźwięczny i sympatyczny głos. Ania jest dzieckiem niepospolitym i oryginalnym. Przez wiele lat zaznawała goryczy samotności, tworząc barwy świat fantazji i zaludniając go wyimaginowanymi przyjaciółmi. Bujna wyobraźnia pozwalała jej przetrwać trudne chwile. Chętnie nadawała imiona roślinom i miejscom, twierdząc, że dzięki temu stają się bliższe ludziom. Z natury gadatliwa, chętnie opowiadała innym o wytworach własnej fantazji. Jej radość życia, wyobraźnia i szczerość sprawiały, że z łatwością pozyskiwała sympatię kolegów i koleżanek. Ania miała duszę niepoprawnej romantyczki. Najdrobniejsze niepowodzenia przeżywała zbyt intensywnie, wpadając w „otchłań rozpaczy”. Roztargniona i zbyt często popadająca w zadumę, doprowadzała do niefortunnych pomyłek, takich jak podanie Dianie wina porzeczkowego zamiast soku malinowego czy też dodanie kropli walerianowych do ciasta zamiast wanilii. Ania była także wzorową uczennicą, choć jej pragnienie bycia prymuską wynikało początkowo z chęci rywalizowania w nauce z Gilbertem. Inteligentna i uzdolniona literacko zdobyła stypendium za najlepszą pracę z języka angielskiego. Zawsze starała się, aby Mateusz i Maryla byli z niej dumni. Z czasem Ania zmieniła się i wyrosła na bystrą, ładną dziewczynę o smukłej figurze i urodzie, wyróżniającej ją z grona koleżanek. Szczerą i bezgraniczną miłością obdarzyła Marylę i Mateusza, dzięki którym zyskała wymarzony dom. Przestała być „Anią znikąd” i stała się „Anią z Zielonego Wzgórza”.
Podsumowanie
Moim zdaniem Ania z Zielonego Wzgórza to naprawdę bardzo dobra kandydatka na przyjaciółkę , ponieważ wzbudza w sobie dużo radości i stwarza dobrą atmosferę wśród jej bliskich.
Wyjaśnienie: