Realizm zapoczątkowany w XIXw. we Francji zaczął się właściwie od ugrupowania Barbizończyków, którzy malowali głównie pejzaże. Były one często tajemnicze i prawie monochromatyczne, ponieważ silnie trwali jeszcze w mentalności romantyzmu. Wprowadzili oni malowanie w plenerze, co później było zwyczajem malarzy realizmu. "Czysty" realizm skupiał się na przedstawianiu prawdziwego życia bez upiększania go, dlatego głównymi tematami byli ludzie przy pracy, biedota lub ludzie ''z marginesu''. Pzykłady obrazów to ''Kamieniarze'' - Gustave Courbet, ''Kobiety zbierające kłosy'' - Jean Francois Millet, ''Burłacy na Wołdze'' - Ilja Riepin, ''Brzemię'' - Honore Daumier.