Odpowiedź:
PIOTR WIELKI APOSTOŁ
Drugoplanowy bohater powieści Henryka Sienkiewicza „Quo vadis” był rybakiem, pierwszym uczniem Chrystusa. Przybył do Rzymu by nauczać chrześcijan w domach modlitwy, chrzcić tych, którzy wierzyli w naukę Chrystusa.
W czasie akcji właściwej utworu Piotr jest już staruszkiem, chodzi w długim płaszczu z kapturem, ma białą głowę. Zaprzyjaźniwszy się z Markiem Winicjuszem, wykładał mu naukę Pana.
Gdy siostrzeniec Petroniusza ostrzegł go, aby wraz z Pawłem z Tarsu uciekał przed wyrokiem cezara (przy jednym wyzwoleńcu znaleziono ich listy o nauce Chrystusa), postanowił posłuchać rady młodszego kolegi. Nazariusz, syn Miriam, o świcie wyprowadził go z Rzymu. Szli przy przełęczy gór, a złocisty kręg słońca zamiast wznosić się do góry toczył się ku nim. W pewnym momencie bohater spytał, czy Nazariusz widzi postać, która do nich idzie. Gdy chłopak zaprzeczył, zdumiony i radosny zarazem Piotr rzucił się na kolana – objawił mu się Chrystus. Apostoł całował mu stopy, a w końcu spytał: „- Ouo Vadis Domine?” („dokąd idziesz, Panie?”). Gdy Chrystus odparł” „- Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry”, Piotr już wiedział, co ma robić - zawrócił do miasta „pychy, rozpusty”, by odkupić winy jego mieszkańców, nauczać, pocieszać, chrzcić.
Po natychmiastowym wtrąceniu do więzienia otrzymał chłostę, a kilka dni później został wyprowadzony przez oddział pretorianów za mury. Szedł na śmierć, a tłum ludzi podążał za nim. Miał spokojny wyraz twarzy, wzniósł oczy ku górze i rzekł: „Panie, kazałeś mi podbić ten gród, który panuje światu, więcem go podbił. Kazałeś mi założyć w nim stolicę swoją, więcem ją założył. To twoje miasto teraz, Panie, a ja idę do Ciebie, bom się spracował bardzo”. Wierni chrześcijanie z Zatybrza szli za nim w ciszy i skupieniu, a gdy pretorianie pod wzgórzem Watykanu wykopali dół i położyli na ziemi krzyż, aby przybić do niego Piotra, tłum klęknął, Apostoł uniósł rękę, uczynił znak krzyża i wypowiedział ostatnie słowa: „- Urbi et orbi!”. Potem go rozebrano i ukrzyżowano głową w dół.