Odpowiedź:
Fredro prezentuje w Zemście całą plejadę różnorodnych postaci. Różnią się one zachowaniem, wiekiem, pochodzeniem, a kontrast pomiędzy nimi jest jednym ze źródeł komizmu w dramacie.
Głównym przykładem komizmu spór Rejenta z Cześnikiem, którzy kłócą się nie tyle nawet o mur graniczny, co o prawo do jego naprawy. Czy nie śmieszy nas Cześnik, który - choć jest stary i schorowany - planuje małżeństwo? Lub kontrast między Cześnikiem i Rejentem? Przecież są to ludzie o zupełnie sprzecznych charakterach! Cześnik jest szybki, gwałtowny, zaś Rejent - opanowany i flegmatyczny. Jednak chyba nie ma bohatera bardziej zabawnego od Papkina. Autor nadał mu nazwisko, wspaniale oddające osobowość tej postaci. Papkin nazywa siebie „Lwem Północy” - tyle, że przecież żywi się i poi wyłącznie resztkami z pańskiego stołu, co zupełnie nie odpowiada obyczajom lwa, zwierzęcia królewskiego, bohaterskiego, odważnego.
Każda scena obfituje w zabawne zwroty akcji i wydarzenia. Doskonałym przykładem jest tu scena oświadczyn Papkina. Fredro mistrzowsko operuje także wierszem. Oddaje w nim swobodny, zwykły tok języka potocznego.
Zemsta dostarcza czytelnikowi emocji, śmiechu i, oczywiście, dobrej zabawy. Jest także doskonałym źródłem informacji o dawnej obyczajowości. Fredro uczy czytelników, jak patrzeć na świat z optymizmem i uśmiechem.
Wyjaśnienie:
