Zlamanie wewnetrzne i otwarte
Przy zlamaniu wewnetrznym staramy się unieruchomic konczynę np.deseczką ,dwiema grubszymi kijkami,itp. po obu stronach części złamanej jeśli jest to np.noga ,a rękę unieruchomiamy chustą trujkatna lub innym kawaliem szerokiego materialu aby ruch reki był ograniczony.
Przy natomiast zlamaniu otwartym jedyne co mozemy zrobic to zatamowac krwawienie nakladajac na ranę opatrunki lub inny materiał który zabezpieczy przed dostawaniem się do środka rany zakażenia ,jesli jest to możliwe nie ruszamy tego zlamania lecz natychmiast wzywamy pomoc medyczną.
Przy zlamaniu wewnetrznym musimy rowniez zachowac ostroznośc poniewaz moze dojśc do zlamania z przemieszczeniem ,ktore moze zagrazac zyciu ,gdy np. Kośc udowa przerwie tetnicę .
Słowem wstępu, złamanie można rozpoznać po zasinieniu, obrzęku, dużym bólu, widocznych zniekształceniach i braku możliwości wykonania ruchu złamaną kończyną. Jeśli chodzi o pierwszą pomoc, to najważniejsze jest dbanie o własne bezpieczeństwo. Trzeba się upewnić, czy nic nam nie grozi ze strony poszkodowanego czy też otoczenia. W złamaniach najważniejsze jest unieruchomienie kończyny (przy złamaniach prostych, zamkniętych) oraz zatamowanie krwotoku, jeśli ten występuje (złamania powikłane, otwarte). Przy unieruchomieniu stosuję się zasadę POTTA, która polega na tym, że przy złamaniu kości długiej należy unieruchomić ją oraz dwa sąsiadujące stawy, np.:
złamanie przedramienia - unieruchamiamy przedramię, staw łokciowy i nadgarstkowy.
W przypadku złamania w obrębie jakiegoś stawu, unieruchamiamy staw i dwie sąsiadujące kości, np.:
złamanie w stawie łokciowym - unieruchamiamy ramię, staw łokciowy i przedramię.
Unieruchomienie można wykonać za pomocą szyny, temblaka, chusty, a nawet bluzy, jeśli nie mamy niczego pod ręką. Grunt, żeby usztywnić. Złamanie obojczyka można unieruchomić za pomocą dwóch chust trójkątnych lub bandaży. Przy złamaniu żeber należy zastosować pozycję półsiedzącą i unieruchomić klatkę piersiową bandażem elastycznym lub chustą trójkątną.
Należy zapewnić poszkodowanemu komfort psychiczny oraz udać się do szpitala.