Odpowiedź:
Muzyka folkowa, etniczna, świata (nurt mający w Europie już czterdziestoletnią tradycję, w Polsce ok. 25 lat) – przytoczę tu próbę definicji z roku 1996 autorstwa grupy specjalistów, autorów audycji radiowych współpracujących w ramach Europejskiej Unii Radiowej: „Współczesna muzyka folkowa nie uznaje form kultywujących folklor poprzez państwowe instytucje w wielkich narodowych zespołach pieśni i tańca, orkiestrach ludowych czy chórach, a także tendencji do rekonstrukcji folkloru w stylu muzealnym. Muzyka folkowa bazuje na muzyce tradycyjnej własnego kraju, wychodząc ku współczesnym sposobom jej rozumienia, adaptując ją dla ucha współczesnego słuchacza. Poszukuje nowych muzycznych obszarów, zachowując mniej lub bardziej ścisłe związki z tradycją, w dążeniu do innowacji chce zachować kontakt ze współczesnym jej odbiorcą. Dopuszcza łączenie jej z rockiem, jazzem i muzyką pop czy podobnymi gatunkami, ale współczesna muzyka folkowa w zasadzie szuka własnej drogi rozwoju”.
Wyjaśnienie:
Muzyka Kaszubska
Każda grupa etniczna ma swoją muzykę – pieśni, tańce – która jest elementem jej kultury i tożsamości. Nie inaczej jest z Kaszubami, wśród których tradycyjna muzyka przetrwała do dziś dzień – w regionie działa ponad sto chórów oraz zespołów pieśni i tańca.
Muzyka ludowa zapisana była przez wieki jedynie w przekazie międzypokoleniowym. Śpiewały gospodynie, kucharki, szwaczki – często przy wykonywaniu wspólnych prac. Śpiewali bardowie, wędrowni śpiewacy, którzy grając na cytrach jednocześnie uczyli nowych pieśni i piosenek mieszkańców wiosek, i sami od nich również zapożyczali teksty, melodie. Poza bardami Kaszubi śpiewali przede wszystkim zespołowo.
Pieśni kaszubskie przede wszystkim sławią piękno Kaszub, pracę człowieka na ziemi i wodzie. Duża grupa utworów to pieśni patriotyczne, morskie, miłosne. Kaszubi mają dużo piosenek, które śpiewają dzieciom i z dziećmi. Mają też swoje pieśni religijne, w tym kolędy.
Kaszubi mają też własne tańce, w tym takie o charakterze obrzędowym – np. rëbôcczi
