Druga zasada dynamiki Newtona mówi, że jeśli na ciało działa stała niezrównoważona siła, to ciało porusza się ruchem jednostajnie zmiennym z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do działającej siły i odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
Z zasady tej wynika, że jeżeli różne siły działają na ciało o stałej masie, to tym większe jest przyspieszenie, im większa jest wartość siły wypadkowej. Z kolei, jeżeli taka sama siła działa kolejno na ciała o różnych masach, to uzyskane przyspieszenia są tym większe, im mniejszą masę ma dane ciało.
Drugą zasadę dynamiki Newtona zapisujemy za pomocą zależności:
F = m · a lub a = F / m,
gdzie:
a – przyspieszenie, wyrażone w metrach na sekundę do kwadratu (m/s²),
F – siła działająca na ciało, wyrażona w niutonach (N),
m – masa ciała, wyrażona w kilogramach (kg).
Druga zasada dynamiki pozwala na zdefiniowanie jednostki siły – 1 N (niutona).
1 niuton jest wartością siły, która nadaje ciału o masie 1 kilograma przyspieszenie równe 1 metr na sekunde kwardat.
1 N = 1 kg · 1m/s²
