Zbyszko z Bogdańca jest głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza: „Krzyżacy". Wywodził się szlacheckiego rodu herbu „Tępa Podkowa", zawołania „Grady". Miał on osiemnaście lat i był giermkiem swojego stryja Macka z Bogdańca. Jego rodzicami byli Jaśko z Bogdańca oraz Jagienka z Mocarzewa, jednak Zbyszko już w młodym wieku ich stracił, dlatego prawdziwym wychowawcą i autorytetem stał się jego stryj-Maćko z Bogdańca.

Bohater miał wesołe spojrzenie chłopaka, który marzył o rycerskiej chwale, pojedynkach i damie serca. Mimo bardzo delikatnej niemal dziecięcej twarzy był już bardzo silny. Wyróżniał się nie tylko mocą, dumną sylwetką, ale był także bardzo przystojnym mężczyzną. Jego twarz przypominała nieco oblicze królewskiego pazia, a postawa świadczyła o dumie i o władze. Na co dzień chodził ubrany w kaftan ze skóry łosia, na wyjątkowe uroczystości przyodziewał strój zdobyty w pojedynku z Fryzami : białą jakę, haftowaną w złote gryfy i ozdobioną złotymi frędzlami u dołu, pasiaste nogawice i ciżmy z długimi noskami. W czasie podróży zakładał mediolańską zbroję.

Zbyszko odznaczał się wielką siłą fizyczną. Świetnie władał różnymi rodzajami broni-mieczem, toporem i kopią. Wygrywał pojedynki z bardziej doświadczonymi, starszymi przeciwnikami, jakim był na przykład Rotgier. Młodzieniec dość często działał pod wpływem impulsu, jego cechą była porywczość, co powodowało czasem groźne sytuacje. Dowodem jest jego bezmyślne zaatakowanie Krzyżaka, za które groziła Zbyszkowi śmierć. Był on również lekkomyślny i popędliwy. Bohater lubił wykazywać się swoją siłą-z łatwością nadciągał kuszę bez korby i potrafił wycisnąć sok z drzewa. Zbyszko był pogodny, bardzo pewny siebie. Był też kochliwy, o czym świadczy miłość do Ryngały, a następnie zauroczenie Danusią w Tyńcu. Bohater miał dużą odwagę. Wykazał się nią, na przykład wtedy, gdy uratował księżną i jej dworek, przed groźnym, dzikim zwierzem. Męstwem wykazał się też wtedy, gdy przy wielu osobach księżnej, ślubował Danusi. Wyróżniał się honorem, przyjął karę śmierci. Był opiekuńczy. Udowodnił to, gdy bez rezygnacji zmierzał do odnalezienia Danusi. Był uparty. Zawsze bronił swoich racji. Przestrzegał prawa rycerskiego i walczył według niego. Podobnie jak prawie wszyscy ludzie w średniowieczu rycerz z Bogdańca nie potrafił pisać ani czytać. Umiejętność czytania i pisania posiadali przeważnie księża.

Według mnie Zbyszko z Bogdańca jest postacią pozytywną i szlachetną. Bohater ten jest interesującą postacią i doceniam w nim jego wartości, którymi żyje honor, odwaga i poświęcenie. Moim zdaniem jest to postać, która daje młodym czytelniom przykład. Bardzo podoba mi się ten bohater przede wszystkim za to jak się zachowuje w różnych sytuacjach na przykład, spodobało mi się jak podczas walki z Rotgierem nie skorzystał z pomocy. Na pewno pozostanie ona w mojej pamięci na długi czas.