W tych słowach płynie uniwersalna mądrość. Bohater mówi o wykorzystywaniu ludzi do własnych celów i byciu egoistą. Przedstawia problem traktowania ludzi przedmiotowo i dbanie tylko o swoje dobro. Papkin nie tylko nawiązuje tym do głównego wątku dramatu- konfliktu sąsiadów, ale również do współczesnego świata. W dzisiejszych czasach ludzie nauczyli się wyrzucać zniszczone przedmioty- w tym metaforycznie przedstawione relacje międzyludzkie, zamiast je naprawiać.
Mam nadzieje że pomogłam :)
