J. Lechoń w wierszu „Do malarza“ opisuje Paryż, o czym świadczą pojawiające się w utworze: Sekwana i Łuk Tryumfalny.
Osoba mówiąca w wierszu (ktoś wrażliwy na piękno) zwraca się do artysty - malarza, zachęcając go do utrwalenie na płótnie piękna opisywanych widoków ( „Ty pomyśl o jednym; szukaj wzoru!“) Zachwyca się np. wschodem słońca („Słońce zabłyśnie nad Katedrą“). Dla ukazania piękna miasta poeta stosuje liczne środki poetyczne: epitety („Liliowy welon“, „blask różowy“), przenośnie ( „ I wszystkie światła tego miasta / Pod Łuk wpływają Tryumfalny“), i porównania („Blask niby zorzy borealnej“).
