Odpowiedź:
Podróże kształcą i uczą...
Tematem dzisiejszych rozważań będą podróże w utworach literackich, a dokładniej ich znaczenie. Jak można zauważyć w większości lektur z motywem podróży bohater przechodzi większą lub mniejszą przemianę wewnętrzną.
Przypatrzmy się np. życiu Małego Księcia z lektury Antoniego De Sant-Exuperego "Mały Książe". Bohater ten przeżywa nie oczywistą przemianę, lecz jeżeli przyjrzymy się mu bliżej i zrozumiemy genezę utworu, zauważymy, że Mały Książę zaczyna inaczej postrzegać świat i to co się wkoło niego dzieje. Podczas poszukiwania prawdziwego przyjaciela nasz bohater spotkał wielu ludzi, którzy pokazali mu co zachłanność, rządza władzy, uzależnienia i wiele innych złych cech mogą zrobić z człowiekiem. Tylko dwie osoby przykuły uwagę Księcia. Byli to latarnik oraz lis. Latarnik był człowiekiem bardzo sumiennym, zaopatrzonym w siebie i spokojnym człowiekiem. Mały Książę nie mógł zrozumieć jak można być aż tak spokojnym i ułożonym człowiekiem. Bohater nauczył się od niego, że nie trzeba być szalonym człowiekiem , aby zyskać czyjś szacunek i aby mieć ułożone życie. Potem Książe napotkał na swojej drodze lisa , który nauczył go jak być dobrym przyjacielem, pokazał mu, że przyjaciel to ktoś ważniejszy od wszystkich innych ludzi na świecie i nie ważne co by się działo, zawsze będzie przy tobie.
Kolejnym przykładem, że podróże uczą i zmieniają ludzi może być książka „W pustyni i w puszczy" napisana przez Henryka Sienkiewicza. W tej lekturze także mamy motyw podróży, ale przedstawiony bardziej realistycznie niż było to w „Małym Księciu". Staś i Nel, czyli główni bohaterowie tej powieści to dzieci, które przyjechały z ojcami do Medinet. Podczas pobytu tam przeżywają męczącą i straszną podróż przez pustynie, ponieważ zostali porwani i szukają swoich rodziców. Staś jest starszy od Nel i zajmuje się nią jak może. Podczas podróży poznają Kaliego, czyli czarnoskórego chłopca w ich wieku, który pomaga im w poszukiwaniach. Bohaterowie razem poznają tamtejszą kulturę tubylców, zwierząt, a także mogą zaobserwować różne gatunki roślin jakich w Europie nigdy nie widzieli.
Wydaję mi się, iż powinnam przytoczyć tutaj jeszcze jeden przykład. Mianowicie wydaje mi się, że raczej większość z nas była kiedyś za granicą, czy to na wakacjach, czy na szkolnej wycieczce. W każdym kraju panują inne zwyczaje, kultura, język itp. Wyjeżdżając za granicę możemy obserwować kulturę tamtejszych mieszkańców i niejednokrotnie możemy uczyć się od nich różnych wspaniałych tradycji i zachowań, o których istnieniu zapewne dotychczas nie mieliśmy pojęcia.
Podsumowując moje rozważania, pragnę zauważyć, że każda podróż uczy i w jakimś stopniu zmienia człowieka. Uważam, że ludzie powinni zatem podróżować, aby poznawać i uczyć się innych rzeczy od innych ludzi. Uważam również, że podróż faktycznie ma wiele imion i nie musi równać się tylko przemierzaniem określonej ilości kilometrów i docieraniem do celu, ale słowo to powinno od teraz znaczyc także wewnętrzną przemianę i naukę.
