W puste miejsca wstaw właściwą literę (sz, rz, ż, ó, u, h, ch, ę, em), zakończenie (-ji, -ii,-i) lub zapisz wyrazy łącznie/ rozłącznie, wielką/ małą literą, aby tekst miał sens.
Jednym pociągnięciem pi......ra
Od dawien dawna człowiek pr......buje utrwalić myśli, ucz......cia, zda......enia. Doskonali sztukę pisania i na......ędzie jej słu......ące. Początek histor...... piśmiennictwa (nie) ..........odmiennie wią......e się z wynalezieniem pió......ra. Przed wiekami l......dzie kreślili znaki palcem zanu......onym w sokach roślin lub krwi zwie......ąt. P......yznać t......eba, że br......d z tym związany stanowił
(nie) ........ małe wyzwanie. Wkr......tce okazało się, że wygodniejszym na......ędziem są łodygi ró.......nych gatunk......w trzcin. Miały one w środku wydrą......enie. Gdy zanu......ano je w płynie, w r......rce pozostawała
(nie) ........ wielka ilość cieczy. Te pierwsze pi......ra były łatwo dostępne, gdy...... ten, kto odcz......ł o......otę two......enia, szybko m......gł je znaleźć nad b......egiem pobliskiej ......eki. Wystarczyło tylko t......cinową łodygę pomal......tku zat........perować no......em na skos i nieco podciąć wzdłu...... na cz......bku. Szt......ka pisania przyspa......ała ró.......norakich tr......dności. T......rzeba było cierpliwośc...... i precyz....... W......wczas zrodziła się kaligrafia. (Nie) ........najgorzej radzili sobie staro......ytni (G/g) ......recy i (rz/Rz) .......ymianie. Wyko......ystywali na......ędzia piśmiennicze spo......ądzone
z t......cinowych łody......ek lub z brązu, ale posługiwali się tak......e pi......rami gęsi, łabędzi, indyk......w lub kruk.....w. Jak wiadomo, pi......ra słu.......yły najdłu......ej sztuce pisania, bo a....... do połowy XIX wieku. Do użytku nadawała się tylko sz......stka lotek ze sk......ydeł. Pi......ra ptasie dość szybko się samorz......tnie ścierały o ......ropowate powie......chnie pergaminu czy papieru
i należało je ost......yć. Zaczęto więc posz......kiwać trwalszych na......ędzi. Zrodził się pomysł produkowania metalowych stal......wek zakładanych na obsadki. Maczano je w mosię......nych lub porcelanowych kałama.......ach, kt.......rym nadawano niekiedy oryginalne
i bogato zdobione k......tałty. Mniej więcej sto lat od chwili wyrobu pierwszych stal......wek powstało wieczne pi......ro ze sk......wką zabezpieczającą przed wylaniem się atramentu.
Papu...ki (nie) ......rozłączki?
Ewa i Ola były p......yjaci......łkami. Spędzały ze sobą d......żo czasu:
w szkole siedziały w jednej ławce, po lekcjach razem bawiły się na
podw......rku lub jako dru......ny prowadziły zbi......rki zu......ów w ......arcówce.
Pewnego dnia w szkole pani wy......owawczyni p......edstawiła klasie nową uczennicę– Martynę. Dziewczynka szybko zaaklimatyzowała się
w nowym środowisku, łatwo zdobyła sympatię koleg......w i kole......anek.
Zap......yjaźniła się także z Olą, łączyło je to, że obie (nie) ........ćwiczyły na lekc...... wy......owania fizycznego, gdy...... miały zwolnienia od leka......a.
Z czasem Ewa cz......ła się coraz bardziej odtrącona. Ola teraz częściej rozmawiała z Martyną ni...... z nią. Jednak najgorsze dopiero miało się wyda......yć. Pewnego dnia Ewa sp......źniła się do szkoły. Gdy weszła do klasy, p......eprosiła za sp......źnienie i zd......miona spoj......ała na swoje miejsce. Było zajęte! Na jej k......eśle siedziała Martyna. Ewa pocz......ła, że łzy napływają jej do oczu, jednak udało jej się powst......ymać płacz. Dziewczynka z kamienną twa......ą usiadła w ostatniej ławce. Gdy dźwięk dzwonka obwieścił p......erwę, Ewa starała się wyjaśnić z Olą i Martyną zaistniałą sytuację. Jednak one (nie) ........widziały w niej niczego złego. Martyna wydawała się zła, że ktoś próbuje „zabrać” jej p......yjaciółkę, a p......ecież to ona „odebrała” Ewie Olę.
Ewa postanowiła sobie ......onorowo, że to była jej ostatnia pr......ba „odzyskania” Oli. Dziewczynka p......ysiadła się do l......bianej koleżanki z klasy i została na tym miejscu ju......do końca roku szkolnego.
Nadeszły wakacje, podczas kt......rych Ewa starała się nie myśleć
o p......ykrości, jaką sprawiła jej Ola. Jakie było zdziwienie Ewy, gdy na pierwszej lekcji po wakacjach k......esło obok Oli było p......ste. Okazało się, że Martyna musiała się p......eprowadzić do innego miasta, gdy jej tata zmienił pracę. Teraz to Ola została sama i pr......bowała odzyskać utraconą p......yjaźń Ewy. Jednak ta udawała, że nie zauwa......a jej wysiłk......w, (nie) ........chciała bowiem przyjaźnić się z kimś takim jak ona. Uwa......ała, że tak naprawdę nigdy (nie) .......łączyła ich prawdziwa p......yjaźń. Tej p......ecie nic (nie) ........ jest
w stanie pokonać, a już na pewno nie osoby t......ecie!