dokładny opis 3 gadów. nie musi być długi​



Odpowiedź :

Odpowiedź:

Żółw błotny to średniej wielkości żółw o gładkich tarczach pancerza i silnych kończynach z palcami zakończonymi pazurami. Ogon stosunkowo długi. W zależności od płci tęczówka może mieć barwę pomarańczową (u samców) lub żółtą (u samic), źrenica jest okrągła. Ubarwienie przeważnie oliwkowo-brązowe, najczęściej z licznymi drobnymi, jasnożółtymi plamkami rozsianymi na całym ciele. Zdarzają się jednak osobniki zupełnie ciemne. Plastron (pancerz brzuszny) z dużymi, jaśniejszymi plamami o nieregularnym kształcie. Wyróżnia się kilkanaście podgatunków, zasiedlających różne rejony. Samce są nieco mniejsze od samic, mają bardziej wklęsły plastron i wyraźnie dłuższy i grubszy ogon.

Jaszczurka zwinka jest jednym z czterech gatunków jaszczurek zamieszkujących na terenie Polski. Jej masywne ciało pokrywają ściśle do siebie przylegające łuski. Na grzbiecie są one mniejsze i szorstkie, brzuch zaś pokrywają większe i gładkie. Na głowie ma regularnie ułożone tarczki. Głowa jest krótsza, lecz większa niż u jaszczurki żyworódki. Jej ogon jest nieco dłuższy od tułowia, ale i tak jest krótszy niż u innych jaszczurek. W sytuacji zagrożenia zostaje odrzucony jako przynęta dla drapieżnika. Z czasem odrasta do pierwotnej długości. Otwory uszne znajdują się z tyłu głowy i są łatwo zauważalne. Kończyny jaszczurki są silnie umięśnione, a palce długie, zakończone pazurkami. Samca można odróżnić po zielonkawym podbrzuszu, czasem nakrapianym drobnymi plamkami, podczas gdy samica ma szary lub kremowy spód ciała. W okresie godowym, czyli w maju, samce przybierają intensywną zieloną barwę. Ubarwienie tych gadów jest bardzo różne. Najczęściej grzbietem biegnie szeroka pręga, często przecinana drobnymi plamkami, chociaż można też spotkać osobniki bez niej. Po bokach ciała biegną jeszcze dwie pręgi z brązowo-czarnych plam. Czasem można spotkać osobniki o jednolitym brązowym kolorze, choć są one dosyć rzadkie

Zaskroniec zwyczajny – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych . Zaskrońce występują w całej Europie (oprócz Szkocji, Irlandii, północnej części Skandynawii i Krety).

Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość do 1,5 m, a samiec do 1 metra. 0sobniki dłuższe Żywią się płazami, rybami albo małymi gryzoniami, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują tylko poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat.

Zaatakowany zaskroniec broni się, często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego drapieżnika. Może także wydawać dość głośny syk w celu odstraszenia napastnika.

Zaskroniec zawdzięcza swą polską nazwę charakterystycznym żółtawym plamom „za skroniami”. Plamy te są bardzo wyraźne – pozwalają łatwo rozpoznać ten niejadowity i niegroźny dla człowieka gatunek, otaczają je czarne obwódki. Ubarwienie ciała zmienne, zazwyczaj szarozielone lub brązowawe. Białokremowy brzuch pokrywają nieregularne czarne plamy o podobnym do kwadratów kształcie.

Samica składa jaja od czerwca do lipca w liczbie 9–40, o długości 23–30 mm. Po 2 miesiącach wykluwają się młode, o długości ciała około 15 cm. Od razu są samodzielne.

Wyjaśnienie: LICZE NA NAJJ ;)