Pewnego dnia, Mona Lisa obudziła się jak zwykle, lecz nie na starym płótnie w szklanej ramce, w muzeum przy którym często znajdowało się wiele ludzi. Obudziła się w starym łóżku z aksamitną poświatą w całkiem innym miejscu, Nigdy nie czuła się jak żywa istota, nie miała żadnych potrzeb życiowych. Budziła się i utrzymywała wiecznie tą samą pozę. Postać wyszła na dwór, Mona dziwiła się pięknem świata, ponieważ nigdy go nie widziała, mogła dotknąć rumianków, położyć się w trawie. Spokojnie rozmyślała, dopóki nie zauważyła leżącej gazety. Na jej nagłówku, dużymi literami napisane były słowa ,, Obraz Mona Liza zniknął''. Dziewczyna zamarła, nie chciała wracać do obrazowego świata, siedziała w nim pięćset lat, czas na coś nowego. Przebrała się tak, by nikt jej nie rozpoznał. Założyła spodnie oraz koszulkę, związała włosy w niespodziewaną fryzurę. Jakiś czas później postanowiła wyjść na ulicę. Świat krążył od plotek na temat zniknięcia popularnego obrazu. Nie wiedziała co ma robić. Postanowiła uciec z Francji tak, by wkrótce mogła normalnie żyć. Wykupiła bilet do Belgii i weszła do pociągu. Ludzie zerkali na nią niespodziewanym wzrokiem, jedna dziewczyna zaczepiła ją i powiedziała o jej podobieństwu do Mona Lisy. Mona nie mogła dłużej wytrzymać, więc postanowiła wyjść z ruszającego się pociągu. Pobiegła szybko na wagon węgla, skoczyła i sturlała się z pagórka. Urządziła ognisko i zjadła dziką zwierzynę. Zasnęła pod dużym krzakiem. Obudziła się, nie jako człowiek, a ponownie jako obraz, znowu na swoim miejscu. Do dzisiaj nikt nie wie czy to sen.