Określenie tonacji molowej, w której został napisany utwór, sprowadza się do określenia tonacji durowej na podstawie znaków przykluczowych. Nazwa tonacji molowej pochodzi od dźwięku niższego o tercję małą od prymy tonacji durowej w ten sposób określonej. Tryb określa się analizując przebieg utworu.
Przykład :
Utwór w trybie molowym został napisany w tonacji zawierającej 4 krzyżyki (fis, cis, gis oraz dis), które określają tonację E-dur.
Dźwięk położony o tercję małą niżej od e to cis. Utwór jest napisany w tonacji cis-moll.
Budowanie gam molowych Edytuj
Budowanie gamy molowej sprowadza się do określenia znaków przykluczowych gamy durowej naturalnej w prymie położonej o tercję małą wyżej niż pryma zadanej gamy molowej. Odpowiednią odmianę gamy uzyskuje się umieszczając przygodne znaki chromatyczne.
